🔴آیا قیام حضرت صدیقه ی طاهره(س) شکست خورد؟ 🔺همه می دانیم پس از وفات حضرت رسول اکرم(ص)، درحالیکه امیرالمومنین(ع) درحال تکفین و تدفین پیکر مطهر ایشان بودند، فتنه سقیفه برپا شد و حق خلافت غصب گردید. مخالفت حضرت علی(ع) با بیعت با خلیفه ی خودخوانده غاصب، برهم زننده ی اسباب منافقان بود و باید چاره میشد. 🔹چاره بیعت اجباری بود و کار به در و دیوار و آتش و دود و میخ و ریسمان کشید و قیام فاطمه(س) از همان لحظه آغاز شد. محسن شش ماهه اش اولین شهید راه دفاع از ولایت گشت و مصائب فاطمیه رقم خورد. اما دستگاه زر و زور و تزویر با چنگ زدن به هر راهی شده عاقبت، جایگاه خود را در خلافت تثبیت کرد و تا سال ها این مقام در دست غاصبین و دنباله هایشان باقی ماند و حضرت صدیقه طاهره در راه مبارزه با این دستگاه به شهادت رسیدند. 🔹این خلاصه ی وقایع بعد از رحلت پیامبر(ص)، در نگاه اول می گوید قیام فاطمیه به هدفش نرسید و ایشان در این مسیر شکست خوردند و نتوانستند حق را به جایگاهش برگردانند. اما این ظاهر ماجراست. با یک سوال به سراغ روی دیگر ماجرا برویم؛ «اگر صدیقه طاهره این قیام خونین را به پا نمی کرد، چه می شد؟» 🔹اگر ایشان در برابر دستگاه ظلم و نفاق، پشت در نمی ایستاد و جان خود و فرزند مظلومش را فدا نمی کرد و آه فاطمه پشت در آتش گرفته، دامنگیر تاریخ نمی شد،... 🔹اگر با همان حال مجروح و بیمار، به همراه اطفال خود، برای جلوگیری از بیعت اجباری ستاندن غاصبان از امیرالمومنین راهی مسجد نمی شد و با فریاد و تهدید بر سر خلیفه خودخوانده و اعوانش و ساکتین در برابر ظلم، ستون های مسجد النبی را نمی لرزاند،... 🔹اگر چهل شبانه روز به در خانه مهاجرین و انصار نمی رفت و برای بیدار کردن وجدان تک تک مردان و زنانِ مُهر سکوت بر چشم و دهان زده دربرابر بزرگ ترین ظلم عالم، با کلمات سوزناک حق خواهی روشنگری نمی کرد،... 🔹اگر هر روز در مسیر خانه تا مزار حمزه سیدالشهدا تظاهرات خشم و سکوت برگزار نمی کرد،... 🔹اگر با نهضت گریه، سیل تظلم خواهی را در کوچه های مدینه جاری نمی ساخت،... 🔹اگر در وصیت نامه مبارزاتی اش، آخرین ضربه را برای رسوا کردن غاصبین و بایکوت آنان با محروم کردنشان از حضور در تشییع و تدفینش وارد نمی کرد،... 🔹اگر با معمای عجیب و اعجازگونه ی قبر مخفی، نه فقط جامعه آن روز، که تمام عالم را با یک چرای بزرگ مواجه نمی کرد و یک سازمان همیشگی روشنگری در برابر ظلم برپا نمی کرد... چه می شد؟ 🔹آنگاه به راحتی ظلم آشکاری که همگان با علم به ظلم بودنش پذیرفته بودند، به حق آشکار تبدیل می گشت؛ 🔹وجدان جامعه بشری برای همیشه تاریخ به خواب می رفت؛ 🔹ایستادگی در برابر ظلم که آرمان بلند دین مبین اسلام بود، به سادگی به دست فراموشی سپرده می شد؛ 🔹حق اهل بیت در جانشینی رسول خدا و هدایت مردم برای همیشه به ورطه ی نسیان فرو می رفت؛ 🔹ستمکاری غاصبین پاک میشد و جریان امامت و در واقع ماموریت تمام انبیای الهی در حفظ امنیت کلمه توحید خاتمه می یافت؛ چراکه دفاع از حق ولایت تا همیشه ی تاریخ بی اعتبار و غیرضروری شناخته می شد؛ 🔹مجاهدت و بذل جان در راه حق و عدالت بی معنا به نظر می آمد؛ 🔹دستگاه نفاق و زر و زور و تزویر تا ابد فرصت فریب انسان ها را پیدا می کرد... دوباره سوال اول را تکرار می کنیم؛ صدیقه طاهره سلام الله علیها در قیام خویش علیه ظلم و نفاق، غالب شد یا مغلوب؟ 🔹از مرحوم آیت الله بهجت نقل شده که در پاسخ به این سوال فرموده‌اند: «اين كه حضرت زهرا ـ عليهاالسّلام ـ بعد از آن همه مظلوميت، در حال احتضار وصيت نمود كه شبانه دفن گردد، كار عجيبى بود كه نظير كار پيغمبران ـ عليهم السّلام ـ است؛ زيرا كار كسى كه نزاع كند و مغلوب شود و كشته و شهيده گردد و عليه او قضاوت بشود و آن همه بلاها را ببيند، و با اين حال راهى را پيدا كند كه خود را مثل غالب جلوه دهد و غالب بودن خود را به ديگران نشان دهد، به كار پيغمبران و اعجاز شباهت دارد، راهى كه فكر بشر از فهم آن عاجز بود و آن اين كه وصيت نمود بدون تشييع شبانه دفن گردد.» 🔻به حق باید گفت همه حق خواهان و عدالت خواهان و شهدای تاریخ مدیون فاطمه و فاطمیه اند.