چه زود یک سال دیگر نیز گذشت ! و یلدایمان در هیاهوی روزگار، آرام گرفت... نه چشم انتظار و مضطربی، نه دل بیقراری ! گویی عادت کرده ایم به فراق یار ! مثل هر سال، سفره مان تکمیل و کرسیمان گرم و در این بین جای خالی کسی احساس نشد ! چه حق گفته اند انتظار دیدار معشوق کشیدن، آرام و قرار ندارد ! و چه ادعای بزرگی است از عشق، انتظار، فراق و سوختن لاف زدن ! اگر شیعیانم بخواهند...😔