🕊
رقیه جان!
بال های سوخته ات را طاقت سنگ نیست.
لب های تشنه ات را خاک پاشیدند
و چشمان به اشک نشسته ات را آشنای تازیانه ها کردند.
فریاد جگر خراشت را در خشت خشت خرابه های شام مویه می کنم و وسعت رنجت را با کوه ها در میان می گذارم.
غبار اندوهت را هیچ بارانی نمی تواند شست.
@Sense_Good1 👈