سالروزازدواج حضرت مولی علی،ع، وحضرت فاطمه،س،مبارک باد درعالم ایجادچه رخ داده مگر کین گونه چراغان شده عالم یکسر روشن شده چون روزشب تیره عجب گوئی که یکی شدندخورشیدو قمر یااینکه زتلفیق مه ومهر، ر زمهر گردیده جهان زنور زرین زیور ازپرتوآن نوربه وجد آ مده اند مخلوق زمین وآسمان سرتاسر آمیخته بانکهت یاس و گل سرخ عطری که زخلق میبرد هوش ازسر ازعرش رسدبگوش جان نغمهٔ عشق چون سمفونی اذان و آوای سحر درخلوت اندیشه مرا خواب وخیال ناگاه چنین منظره آمد به نظر هستندملائک همه درحال سرور پیرامون یک بانوی زیبا منظر ازحاشیهٔ خیال تامرز یقین هرچندرهی طویل وسخت است گذر ازراه میانبر ضمیرم باعشق گشتم زسرای دل مهیای سفر باطی طریق درزمان ماضی دیدم به مدینه خویش را درمعبر ازرهگذران که شادوخندان بودند کردم زیکی سؤال مِن باب خبر فرمودعروسی است واین جشن وسرور برپاشده زان سبب ،نمی دانی اگر گفتم که مبارک است اما بگمان جزجشن عروسی بود امری دیگر زیراکه چنین واقعه ای شورانگیز هرگز بجهان ندیده تاریخ بشر این جشن عروسی که باشدکه چنین بگرفته شعف کل جهانرا یکسر فرمودعروس حضرت فاطمه،س، است آن زن که بوَدبه هردو عالم سرور دامادکه شایستهٔ این زن باشد کس نیست بجز علی،ع، ولی داور زیبد که به یمن مقدم تازه عروس آنهم چه عروس دختر پیغمبر،ص، این جشن وسرورحیرت افزاچه بسا بایدکه شود ازین شگفت آورتر باعقدمیان این دو مافوق بشر بنشست به بار،باغ دین داد ثمر باجاری آن عقدچویک رود،دوبحر گشتند همی مکمل یک دیگر زیرا مَرَجُ البَحًرِینَ یَلتَقیان تفسیر شدآن روز به حکم داور خرداد سال هشتادویک ..کرج.. سدید هریسی