هرشب با بیقرار اصفهانی پند حکایت مدح شماره ۲۵۰ (داستان حضرت سلیمان ) زبان گربه ################ مریدی   از    مریدان   سلیمان بیآمد نزد  آن  سلطان  خوبان بگفتا   حاجتی   دارم‌   روا کن نظر  بر  چاکرت  بهر  خدا کن زبان گربه  را  بر   من  بیاموز شوم  بر کیدشان همواره پیروز نبی گفتا  از  این  مطلب گذر کن برای   تو  ضرر    باشد   حذر کن هلاک    تو   در  آن  باشد  ندانی پشیمان    میشوی  در   آن بمانی نمود اصرار و او حاجت  روا شد پس   آن   درد   او  آنی   دوا شد بیامد  در  سرا  و   گربه ها   دید زبان  گربه ها   را   نیک    فهمید یکی  گربه   بگفتا   این  سخن را که  مرغ  او  بریم امشب به یغما چو  بشنید  مرغ  را برده به بازار دو  گربه  را   بداده    سخت  آزار بیآمد  در سرا خوشحال و خندان شنید  باز  هم   دوباره  گفتِ  آنان یکی   گربه   بگفتا  ای   سخن  را تلف   گردد   همی  بره   به   فردا شود  از  مرده اش  اطعامِ   بر  ما چه  شیرین میشود آن لحظه دنیا چو   بشنید  بره  را برده   به بازار دوباره   گربه ها   را    داده     آزار روان شد  سوی خانه با   دلی شاد بداد  او   نقشه های   گربه   بر باد رسید  آنجا   دوباره    گفتگو   بود دوباره   مطلبی  او    تازه    بشنود که  فردا  مرگ  صاحب خانه باشد چه  سوری  اندرین   کاشانه   باشد دوید   سوی   سلیمان   مرد   نادان از   او   گیرد  کمک   گشته پشیمان نبی  گفتا  که  امر  حق همین است برای   مرگ  تو  حکمت چنین است بلا گردان    تو    مرغ    سرا     بود دگر    بره    فدای    آن     بلا    بود دخالت    در    امور    حق   نمودی شوی  راحت  از این   دنیا   بزودی چو  پایت از گلیم قدری فزون شد ببین بخت ات به آنی سرنگون شد مشیت  هر  چه‌  باشد   صبر   باید فرج   از     لطف   حق   البته   آید عجب  گفتی  تو   پندی  (بیقرارا) نما    با    سرنوشت   خود    مدارا بیقرار اصفهانی