جنگ نه؛ صبعیمت مدرن! جنگ ادب و آداب خودش را دارد. در هر دین و آئینی، در هر کشور و دولتی، در هر فرهنگ و مسلکی... جنگ تعریف و ماهیت روشنی دارد. آیا آنچه اکنون در فلسطین و غزه در برابر چشم جهانیان اتفاق می افتد و جریان دارد؛ با کدامین منطق و اصول نظامی و جنگی قابل توجیه و سازگار است؟ اینکه پس از 75 سال رژیمی اشغالگر و غاصب، با نقشه و توطئه ای شوم و با زور سرنیزه و قتل و کشتار و مکر و حیله، سرزمینی را اشغال و صاحبان اصلی آن را آواره و در زندانی سخت به وسعت باریکه غزه تحت انواع فشار ها قرار داده و هر روز برسرشان بارانی از گلوله ببارد و هرصبح و شام را با غرش جنگنده و سفیر توپ و دود و آتش سپری نموده باشند و از همه مهمتر سازمانهای بین المللی و حقوق بشری و برخی کشورهای باصطلاح مسلمان ولی وابسته به نظام سلطه ی استکباری نیز ؛ کمترین قدمی برای مهار ظلم و وحشی گری رژیم نامشروع کودک کش صهیونیستی برنداشته باشند.... و حال که فرزندان همین ملت و سرزمین که در این سالهای تاریک قد کشیده و بدون تکیه بر دیگران پرچم جهاد و مقاومت مقدس را بدست گرفته و جبهه ای واقعی از جنگ و نبرد با ظالم فرعونی و نمرودی و یزیدی را پیش چشم جهانیان گشوده است... آیا تقاص کم آوردن و شکست و ناکامی در مقابل عزم و هوش و شهامت آنان که بخش کوچکی از توان مقاومت اسلامی محسوب میشوند، را باید کودکان و زنان و مردم عادی در غزه و حتی کرانه باختری پس بدهند؟ اگرچه نبض رسانه و تبلیغات هنوز در دستان کثیف خائنین به افکار عمومی دنیا یعنی امپریالیسم خبری و رسانه ای استکباری و صهیونیستی می باشد و همزمان با بمب باران غزه ی مظلوم و مراکز خبری و کشتن خبرنگاران، افکار عمومی نیز در سطح دنیا بمب باران رسانه ای میشود ولی عمق فاجعه به میزانی بالاست که اکنون دادگاهی به گستره تمام وجدانهای بیدار ملتهای دنیا برای محاکمه سران رژیم جعلی کودک کش اسرائیل و حامیانش بویژه آمریکای جنایتکار و خون آشام برپاست و تا خانه ظلم را بر سر اهالیش خراب نکند از پای نخواهد نشست. انشاالله.