🔸یحیی السنوار مجاهد راستین بر نهج امیرالمومنین (علیه السلام)
🚨 رسانه عبری: پس از کالبد شکافی جسد یحیی السنوار، پزشکان کالبدشکافی به این نتیجه رسیدند که السنوار در 72 ساعت گذشته از شهادتش چیزی نخورده بود.
پی نوشت:
شهید مطهری در کتاب «اسلام و مقتضیات زمان» درباره ارتباط «قدرت معنوی و گرسنگی مجاهدان صدر اسلام» می نویسد:
امام علی ع در نهج البلاغه می فرماید: پیشوای شما از دنیای خودش به دو جامه و به دو قرص نان اکتفا کرد. بعد میگوید: من میدانم مردم باور نمیکنند.
«و کانی بقائلکم یقول اذا کان هذا قوت ابن ابیطالب فقد قعد به الضعف عن قتال الاقران و مناضله الشجعان»
گویا دارم میشنوم از زبان دیگران که اگر علی غذایش این است او باید از ضعف نتواند از جایش بلند بشود و نتواند در میدان های جنگ با شجاعان درجه اول نبرد کند و آنها را به خاک هلاکت بیاندازد.. مالک اشتر نخعی که آن شجاعتها را در جنگ صفین از خود نشان داده است پیرمرد است یعنی مردی است که در حدود شصت سال دارد. در جنگ جمل همین مالک و عبدالله بن زبیر که جوان بود و بسیار هم شجاع بود با یکدیگر نبرد کردند، اینقدر یکدیگر را زدند و دفاع کردند که دیگر از شمشیر کاری ساخته نبود، آخر کار به کشتی گیری رسید. در اینجا مالک عبدالله را به زمین میزند. همینکه عبدالله را به زمین زد عبدالله فریاد کشید: اقتلونی و مالکا هم مرا بکشید هم مالک را. بالاخره اینها را از یکدیگر جدا کردند . بعد از مدتی که از قضیه گذشت و جنگ جمل خاتمه پیدا کرد، یک روز مالک با عایشه که خاله عبدالله بود ملاقات میکند. عایشه از روی گله و شکایت میگوید تو آن روز با خواهر زاده من چنین و چنان کردی. مالک قسم خورد که سه شبانه روز بود غذا نخورده بودم. (یکی از چیزهائی که برای خودشان ننگ میدانستند این بود که در جنگ کشته بشوند و شکمشان پاره بشود و از شکم آنها قاذورات بیرون بیاید. لهذا تا حد امکان کم غذا میخوردند) اگر من یک چیزی خورده بودم خواهرزادهات جان سالم از دست من بدر نمیبرد.
در جنگ خندق مسلمانها از گرسنگی سنگ به شکم خودشان میبستند و مردانه هم میجنگیدند.اشتباه میکنند که قانون طبیعی اینست. چیزی که دیگران دارند خلاف قانون طبیعی است.
«الا و ان الشجره البریه اصلب عودا و الرواتع الخضره ارق جلودا والنباتات البدویه اقوی وقودا و ابطا خمودا».
درختان صحرائی چوبشان محکمتر است و سبزههای خوش آب و رنگ نازکتر وضعیفترند. گیاهان وحشی آتششان زود گیرندهتر و دیر خاموشتر است. موجود زنده اعم از گیاه و حیوان و انسان هر چه بیشتر به او برسند نازک نارنجیتر و ضعیفتر و ناتوانتر میشود.