#سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان 0⃣1⃣ #استاد_پناهیان 🔻 🔹اگر خیلی از اوقات، مقام عمل کمتر از علم تلقی می‌شود، برای این است که «اثر رفتار، دیر ظاهر می‌شود» اما در عوض، اثرش قطعی است! 🔹عمل و رفتار، اثرش را زود نشان نمی‌دهد و این یک حُسن است، زیرا انسان را صبور بار می‌آورد و رشد می‌دهد 🔹هنوز همۀ درس‌های حوزه «ترمی،واحدی» نشده؛ اگر همه «ترمی،واحدی» بشود دیگر به سختی می‌توان انتظار پرورش «مجتهد» داشت! 🔹چرا اجازه می‌دهیم غذاهای ما را عوض کنند؟ چرا باید از سبک غذاخوردن و لباس‌پوشیدن دیگران تقلید کنیم؟ چرا اینجاها تعصّب نداریم؟! یک‌کمی خودت باش! چرا به موسیقیِ کشور خودت که متناسب با فرهنگ و خاک توست، تعصّب نداری؟ 🔹چرا هر موسیقی‌ای را گوش می‌کنی؟ چرا موسیقی‌ای که برای یک فرهنگ و یک سرزمین دیگر است، به خوردِ خودت می‌دهی؟! ________ #علیرضا_پناهیان ⭕️ اگر خیلی از اوقات، مقام عمل و رفتار کمتر از علم و آگاهی تلقی می‌شود، به‌خاطر این است که «اثر رفتار، دیر ظاهر می‌شود» اما در عوض، اثرش قطعی است. مثال واضحش «ورزش» است؛ کسی که تازه ورزش‌کردن را آغاز کرده، هر روز نباید عضلات خودش را اندازه‌گیری کند تا ببیند چند سانت تغییر کرده است؟ باید ورزش را ادامه بدهد تا کم‌کم به نتیجه برسد. ⭕️ اینکه عمل، اثرش را زود نشان نمی‌دهد، معمولاً یک عیب یا «امتیاز منفی» برای عمل تلقی می‌شود، ولی انصافاً این عیب نیست بلکه حسن است. عمل این امتیاز مثبت را دارد که شما را صبور بار می‌آورد و رشد می‌دهد. یکی از نقایص فرهنگی و فکری جامعۀ ما این است که وقتی به عمل بها ندادیم و برای کنترل عمل برنامه‌ریزی نکردیم، کلاً آدم‌های بی‌حوصله و عجولی می‌شویم و کلاً دوست داریم از همه‌چیز، زود نتیجه بگیریم. ⭕️ اگر آن‌طور که باید و شاید، به رفتار، بها می‌دادیم آن‌وقت این باور برایمان جا می‌افتاد که «در این دنیا، کلاً همه‌چیز طول می‌کشد و همه‌چیز با تدریج و تأنی انجام می‌شود» اگر این تدریج و تأنی را نپذیری، نمی‌توانی درست زندگی کنی! در روایات، فرموده‌اند که اگر خواستی از یک رفتار خوب، اثر بگیری باید حداقل یک‌سال آن را ادامه بدهی! (مَنْ عَمِلَ عَمَلًا مِنْ أَعْمَالِ الْخَيْرِ فَلْيَدُمْ عَلَيْهِ سَنَةً وَ لَا يَقْطَعْهُ دُونَهَا؛ دعائم الاسلام/1/214) ⭕️ امام باقر(ع) می‌فرمود: من دوست دارم کاری را که می‌خواهم انجام بدهم، ادامه بدهم. اگر شب بنا بوده انجامش بدهم و انجام ندادم، روز قضایش را به‌جا می‌آورم و بالعکس (اصول سته‌عشر/237) از آقای بهجت پرسیدند: چه‌کار کنیم به نماز شب مداومت پیدا کنیم؟ فرمود: هرشب نتوانستی بخوانی، روز بعد، قضایش را به‌جا بیاور! ⭕️ در ادامه روایت می‌فرماید: محبوب‌ترین کارها، عملِ مداوم است...اگر خواستی نفست را به یک عمل عادت بدهی، یک سال آن را ادامه بده (اصول سته‌عشر/237) کم‌کم بحث ما دارد به مفهوم سبک زندگی نزدیک می‌شود، یعنی سراغ رفتارهایی می‌رویم که استمرار دارند و معنای سبک زندگی در اینجا خودش را نشان می‌دهد. ⭕️ هرکاری را انسان بخواهد انجام بدهد، معمولاً طول می‌کشد تا به نتیجه برسد. قبلاً در دوران دبستان به بچه‌ها می‌گفتند «لوبیا بکارید» اینکه بچه‌ها با کاشت یک محصول آشنا شوند خوب است، اما کاش در مدسه به بچه‌ها بگویند، یک درخت میوه هم بکارید! اگر یک دانش‌آموز مثلاً چهار سال تحمل کرد تا درختش رشد کند، اصلاً خودش هم بزرگ می‌شود، و به یک بلوغی می‌رسد. ⭕️ یکی از ابعاد رشد شخصیت انسان و یکی از ابعاد رشد انسان-حتی در زمینه‌های ذهنی و فکری- همین صبر است. آدم بی‌صبر، نمی‌تواند از نظر فکری رشد کند! ⭕️ درس‌خواندن هم باید مداوم و قطره‌ای باشد تا مطلب برای انسان جا بیفتد. وقتی دانش‌آموز، دانشجو یا طلبه، در شب امتحان حجم بالایی از درس را می‌خوانَد، در واقع علم و خلاقیت خودش را نابود می‌کند. طلبه‌های گرامی هم متأسفانه به این سیستمِ ترمی واحدی و امتحان‌دادن، ملحق شده‌اند. وقتی امتحان دادی، یعنی آن درس را تمامش کردی و دور ریختی! ذهن انسان بعد از امتحان، اکثرِ آن دارایی‌ها را دور می‌ریزد. #ادامه_دارد... 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh