#سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان 1⃣1⃣ #استاد_پناهیان 🔻 ⭕️ قدیم‌ها در حوزه یک‌طور دیگری درس می‌خواندند (نه به‌صورتِ سالی و ترمی) مثلاً می‌گفتند «تو باید کتاب سیوطی را بخوانی» و این کار هم دو سال طول می‌کشید. الان هم بعضی از درس‌های حوزه همین‌طوری است. و هنوز همۀ درس‌های حوزه «ترمی،واحدی» نشده؛ اگر همه «ترمی،واحدی» بشود دیگر به سختی می‌توان انتظار پرورش «مجتهد» داشت! ⭕️ قطعی‌بودنِ اثر عمل را در این روایت ببینید. خداوند در حدیث معراج می‌فرماید: «إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَجَاعَ بَطْنَهُ وَ حَفِظَ لِسَانَهُ عَلَّمْتُهُ الحِكْمَة...» وقتی بندۀ من شکم خودش را گرسنه نگه دارد و زبان خودش را کنترل کند به او حکمت یاد می‌دهم (یعنی اگر کسی همین دو رفتار را انجام دهد، قطعاً به او حکمت می‌دهم) اگر کافر هم باشد به او حکمت می‌دهم اما این حکمت در روز قیامت، وبال گردنش و حجتی علیه خودش می‌شود (به او می‌گویند: تو که می‌فهمیدی، چرا؟) ⭕️ بعد می‌فرماید: «و اگر مؤمن باشد، حکمتش نور و برهان می‌شود... بینا و بصیر می‌شود و اولین چیزی که به او یاد می‌دهم عیب‌های خودش است» یعنی به خودش آگاه می‌شود و می‌تواند از بالا به خودش نگاه کند. و بعد می‌فرماید: «وقتی او را آگاه به عیوب خودش کردم او را نسبت به عیوب دیگران، بی‌توجه می‌کنم!» یعنی روابط اجتماعی‌اش را اصلاح می‌کنم؛ با همه مهربان می‌شود، غیبت نمی‌کند، از کسی کینه به دل نمی‌گیرد، ناراحت نمی‌شود، می‌گوید «بگذار مشغول خودمان باشیم» ⭕️ همۀ آثاری که در این روایت ذکر شده، از نوع «بینش» است(حکمت، بصیرت و...) یعنی اگر دو تا رفتار خودت را کنترل کنی، این‌همه آثارِ بینشی دارد. اصلاً لازمۀ دانشمندشدن کنترل رفتار است! حالا اگر جرأت کردی، این حرف را در دانشگاه‌ها مطرح کن! چرا نمی‌توانی؟ به‌خاطر سلطۀ فرهنگ مبتذل صهیونیستی که می‌خواهد انسان‌ها را «برده» بار بیاورد؛ البته در ظاهر، یک «پوزیشن علمی» هم به آن می‌دهند! یک سلطۀ متعصبانۀ کورکورانۀ جاهلانه‌ای وجود دارد که نمی‌گذارد برخی از علوم تجربی، رو بیایند؛ چه برسد به علوم دینی! ⭕️ اولین چیزی که در مدرسه باید کنترل شود «رفتار» است. شخصیت‌دادن به دانش‌آموز این نیست که بگویید «برو هرکاری دلت می‌خواهد انجام بده!» اتفاقاً این یعنی حیوان بار آوردن! مگر نمی‌خواهی دانشمند بار بیاید؟ خُب رفتارش باید کنترل بشود! حالا رفتار را باید با آئین‌نامه کنترل کنیم؟ نه؛ با فرهنگ و رعایت ادب، باید کنترل کنیم! بنده زیاد به آئین‌نامه‌ هم معتقد نیستم، چون تشویق و تنبیه فوری، خودش ضرر دارد، قانون و مقرراتِ زیادی هم ضرر دارد. ⭕️ عمل که این‌قدر قدرتمند و تأثیرگذار است، اصلش «عمل مدوام» است. چون ما از عمل، در دراز مدت تأثیر می‌پذیریم، پس باید اعمال‌مان مداوم باشد، پس باید به اعمال خوب، عادت کنیم، پس باید برای رفتارها و سبک‌زندگی‌مان برنامه داشته باشیم! از صبح که بلند می‌شوی، رفتارهایت را یکی یکی بشمار، ببین به چه سبکی رفتار می‌کنی؟ ببین عروسی‌ها و عزاهای‌ شما چگونه است؟ «هُرهُری‌مسلک بودن» یعنی مثل حیوان زندگی‌کردن، یعنی هرکاری دل‌مان بخواهد انجام دهیم. ⭕️ دین به ما سبک زندگی یاد می‌دهد. مثلاً اینکه در مراسم ختم، صاحب‌عزا دمِ در می‌ایستد و سلام و علیک می‌کند، در واقع سفارش دین است. طبق روایت، هرموقع کسی از دوستانت عزادار شد، باید بروی خودت را به او نشان بدهی(كَفَاكَ مِنَ التَّعْزِيَةِ بِأَنْ يَرَاكَ صَاحِبُ الْمُصِيبَةِ؛ من‌لایحضره‌الفقیه /1/174) قدیمی‌ها این روایت را بلد بودند و اجرا می‌کردند. یعنی صاحب‌عزا دم در می‌ایستد و همه می‌آیند خودشان را نشان می‌دهند و این ادب، اجرا می‌شود. ⭕️ چرا هر رفتاری را انجام می‌دهی؟! این سؤال کلیدی بحث ماست. چرا طرز لباس‌پوشیدن خودت را عوض کردی؟ چرا لباس خودت را کوتاه کردی؟ آفرین به برخی از اقوام ایرانی که هنوز لباس‌های خودشان را حفظ کرده‌اند، آفرین به برخی از کشورهای همسایه که لباس خود را حفظ کرده‌اند (مثلاً در شرق، هنوز لباس‌های خودشان را حفظ کرده‌اند) این یعنی آدمیت! یعنی کسی حق ندارد لباس ما را عوض کند. ⭕️ چرا باید اجازه بدهیم غذاهای ما را عوض کنند؟ چرا باید از سبک غذاخوردن و لباس‌پوشیدن دیگران تقلید کنیم؟ چرا اسم غذاهای خارجی را به در و دیوار می‌زنیم؟ چرا کسی اینجاها تعصب ندارد؟ این چه تناسبی با فرهنگ ما دارد؟! ⭕️ سبک زندگی یعنی «ببین کدام رفتارها را معمولاً انجام می‌دهی؟ برای دانه‌دانۀ این رفتارها باید برنامه‌ریزی کنی!» در مملکت ما-در اثر تعلیمات غلطی که حوزه و آموزش‌و‌پرورش و دانشگاه به جامعه می‌دهد و در اثر تعلیمات و تبلیغات غلط دینی و غیردینی- چیزی به نام «سبک زندگی» مهم نیست. #ادامه_دارد... 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh