📚 #رمان_شهدایی 🌷 #خاطرات_شهید_یوسف_کلاهدوز ↶° به روایت: همسرشهید 5⃣2⃣ #قسمت_بیست_وپنچ . 📝ساعت تقریبا هشت بود که دوباره در زدند.یکی از دوست های خانوادگیمان بود،با یک نان سنگک توی دستش. #یوسف به شان سپرده بود وقتی تنها هستیم به ما سر بزنند.دیدم با شوهرش نان خریده و آمده خانه ی ما. 📝آن هم آن موقع صبح🌤.دیدند جا خورده ام گفتند«آقا یوسف خیلی سفارش شما رو کرده بود.گفته بود به تون سر بزنیم.ما هم رفته بودیم صبحیه قدم بزنیم نون خریدیم و گفتیم بیایم صبحونه رو با شما بخوریم.» 📝مشغول آماده کردن صبحانه شدم.دو ساعت نکشید که دختر خاله ام هم آمد.شوهرش توی دفتر امام در جماران کار می کرد.بلند شدم برای ظهر ناهار بگذارم،اما دوستم اصرار کرد «زحمت نمی دیم زهرا جان.» 📝گفتم«آخه چرا؟حالا که دور هم هستیم.اتفاقا خوبه،یوسف هم حتما امروز می آد.بالاخره خودمون هم که باید ناهار بخوریم،یک کم زیادتر درست می کنم دور هم باشیم.» 📝همه شان من و منی کردند و گفتند«خب حالا که اصرار می کنی باشه.بعد از صبحونه خودمون کمکت می کنیم.» یک دفعه صدای ماشین شنیدم.از پنجره آشپزخانه دیدم همان پیکان نارنجی است که همیشه با آن می آمد.هر چه چشم چشمکردم،یوسف را ندیدم. 📝چندتا#پاسدار از ماشین پیاده شدند.تعجب کردم.پس چرا یوسف باهاشان نیست ❓همیشه با همین ماشین می آمد. می خواستم فکر کنم چیزی نشده،ولی تا زنگ زدند و گفتند «خانم کلاهدوز،ما از#سپاه اومدیم.» 📝قلبم❣ از جا کنده شد،لحنشان یک طوری بود. اصلا انگار اونروز یکجور دیگه ای بود چادرم را سر کردم و رفتم دم در ، گفتند«خبری براتون داریم» گفتم«خیر باشه» 📝خیلی آرام جواب دادند :«بله خب.. خیره ان شآلله» زبانم بند آمد حواسم پرت شد یادم رفت تعارفشان کنم و خودشان اومدند داخل خانه دیگه نمیشد خودم را به اون راه بزنم از سر شانه تا آخرین مهره کمرم شروع کرد به لرزیدن سَرم هم میلرزید هرکاری کردم خودم را نگه دارم تا نلرزم نشد.. 📝چایی شان را که خوردند از حال و روز یوسف پرسیدم گفتند:«مگه شما خبر ندارید؟! مثل اینکه برای هواپیمایی که توش بودن تا بیان تهران سانحه ای پیش اومده ، سقوط کرده و یکسری زخمی شدن البته انگار آقایوسف چیزیشون نشده یک کمی زخمی شدن بیمارستانه ، مآومدیم اگر شماخواستید برید #بیمارستان شمارو برسونیم» . . #ادامه_دارد 🍃🌹🍃🌹 @ShahidNazarzadeh