در بیابان لنگه کفش کهنه نعمت خداست👞👞🥾 وقتی مسافرت می رویم کوچکترین و کم ارزش ترین وسایل نیز به دردمان می خورد. در مسافرت با قاشقی که دسته ندارد غذا می خوریم و با توپ کم باد بازی می کنم. با خودکاری که بد می نویسد خاطراتمان را می نویسیم. آنجاست که قدر و ارزش آنها را می فهمیم. اگر کسی از ما بپرسد چرا از این قاشق یا توپ یا خودکار استفاده کردی می گوییم: این جا من قاشق سالم و توپ پرباد و خودکار روان ندارم پس باید قدر همین ها را بدانم. بعضی وقت ها کمترین و بی ارزش ترین چیزها نیز خیلی به درد می خورد. 📚خدا و ضرب المثل ها/نشرجمال 🆔 @ShamimeOfoq