شمیم افق
6️⃣ ستارگان بصیرت 💠 هم سال حسین (ع) به حسین عشق می ورزید و همه گاه و همه جا او را همدم و همراه بود. تا کربلا پا به پای امام آمد تا جان خویش را قربانی کند. کربلا بود و عون. می چرخید و حسین می گفت. همه لحظه هایش را زمزمه حسین حسین پر کرده بود. به امام که می رسید، طوافش می کرد. جان را به ارادت قربانش می کرد و از سر شیفتگی خاک نشسته بر اندام حسین (ع) را توتیای چشم می ساخت و به تبرک بر خویش می کشید. تا غروب چیزی نمانده بود. خود را به امام رساند. اجازه میدان خواست. امام رخصت داد. چون صاعقه که بر خرمن فرود می آید، یا شعله ای که در نیزار افتد، تیغ او علف های هرز کربلا را نشانه می رفت. می جنگید. قرآن می خواند؛ گاه نیز رجز. خود را به کام شمشیرها می سپرد و بی خوف از خطر، صفوف را می شکافت. عون مثل پدرش جعفر تا آخرین رمق ایستاد. رسم اقتدا به پدر ضربت بر دست هایش بود. عون زخمی و خونین بر زمین داغ کربلا زانو زد. نیزه ها سینه اش را شکافتند، سنگها پیشانی اش را، و عون آخرین رمق را به لبهای عطشناک و خونین سپرد تا محبوب ترین واژه را باز گوید. تنها فرشتگان شنیدند که عون می گفت: حسین، حسین، حسین ▪️عون بن جعفر طیار عون فرزند جعفر بن ابیطالب و مادرش اسماء بنت عمیس است سن: ۵۷ سال ویژگی ها و فضایل: پاکباز، مخلص، شجاع و رزم آور، بخشنده، بصیر در دین، دوستدار و شیفته اباعبدالله، شبیه پیامبر هم در خلق و هم در خلقت، پرورده دامان عمویش علی (ع) بود. 🆔 @ShamimeOfoq
33 مشاهده