زندگی های بی مرگ خداوند، بقای نام و یاد شهیدان را تضمین كرده است. ماندگاری راه و رسم شهدای كربلا نیز در همین مسیر است. فردای عاشورا كه اسرای اهل بیت را از كربلا كوچ می دادند، امام سجاد علیه السلام بسیار بی تابی می كرد. زینب كبری او را دلداری و مژده می داد كه مردمی به دفن این اجساد مطهر خواهند شتافت و در كربلا نشانی برافراشته خواهد شد و آثار قبر حسین علیه السلام با گذشت شب و روز هرگز محو و نابود نخواهد گشت و علی رغم تلاش سخت سردمداران كفر و پیروان گمراهی برای محو آن، پیوسته آثار آن برجسته تر و والاتر خواهد شد. [مقتل الحسین، مقرّم، ص 399]. حضرت زینب، بار دیگر در شام و بارگاه یزید، به همین نكته اشاره فرمود و در سخنرانی پرشور و افشاگرانه اش بعد از برشمردن جنایت های سپاه یزید و دشمنان اهل بیت، خطاب به آن طاغوت كرد و فرمود: «فكدْ كیدَكَ وَ اسعَ سعیكَ وَ ناصبْ جهدَكَ فوَاللّهِ لا تمحو ذِكرَنا وَ لاتمیتُ وَ حْیَنا...؛ هرچه می توانی نقشه بكش و تلاش كن و بكوش، به خدا سوگند یاد ما محوشدنی نیست و وحیِ ما را هم نمی توانی از میان برداری!» [همان، ص 464]. 🆔 @ShamimeOfoq