بلا و ابتلا امام حسین علیه السلام روز عاشورا، هنگام آخرین وداع با اهل بیت خویش، ضمن آنكه آنان را آماده تحمل بلا و رنج می سازد «اِسْتَعِدُّوا لِلْبَلاءِ»، فرجام خوشی برایشان بازگو می كند و می فرماید: «خداوند، دشمنانتان را با انواع بلاها عذاب می كند، ولی به شما در مقابل این بلا و به عوض آن، انواع نعمت ها و كرامت ها می بخشد، پس شكوه نكنید و چیزی بر زبان نیاورید كه ارزش شما را بكاهد؛ وَ یعوِّضكمْ عنْ هذِهِ الْبلیَّةِ اَنواعَ النِّعمِ وَ الْكرامَةِ فَلاتَشْكُوا وَ لا تَقُولُوا بِاَلْسِنَتِكُمْ ما یَنْقُصُ قَدْرَكُمْ» [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 491]. صاحبان همت های بلند و عشق های پاك به مبداء و معاد، از بلای الهی با روی خوش استقبال می كنند و این گرفتاری را به حساب خدا می گذارند و از او انتظار پاداش دارند. 🆔 @ShamimeOfoq