شعر هیأت
🔹می‌ترسم...🔹 اگرچه تشنه‌لبم، از سراب می‌ترسم سمند صاعقه‌ام، از شهاب می‌ترسم.. نکرد، همهمۀ رفتگان مرا بیدار به خواب غفلتم، اما ز خواب می‌ترسم حساب نیک و بد خویش را نسنجیدم نشسته‌ام دو دل از انتخاب می‌ترسم گریز‌پایی فرصت، به ابر می‌ماند من از گذشت زمان، از شتاب می‌ترسم به حیرتم که ثوابی به کف نیاورده «گناه می‌کنم و از عذاب می‌ترسم» اگر چه نیستم از رحمت خدا نومید ولی ز خجلت روز حساب می‌ترسم در آن مقام که مُهر سکوت بر لب‌هاست اگر سؤال کنند از جواب می‌ترسم اگر چه هست خدا پرده‌پوش عیب اما از آن زمان که بیفتد حجاب می‌ترسم خدای را به مَنِ دل شکسته راه دهید مرا به سایه «لا تَقنَطُوا» پناه دهید 📝 ✅ @ShereHeyat
2.1هزار مشاهده