هر روز یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا» (در آن‌جا) بنده‌ای از بندگان ما را یافتند که رحمت (و موهبت عظیمی) از سوی خود به او داده و علم فراوانی از نزد خود به او آموخته بودیم. (سوره مبارکه کهف/ آیه ۶۵) ❇ تفســــــیر هنگامى که موسى(علیه السلام) و یار همسفرش، به جاى اول، یعنى در کنار صخره و نزدیک مجمع البحرین بازگشتند؛ ناگهان بنده‌اى از بندگان ما را یافتند که او را مشمول رحمت خود ساخته و علم و دانش قابل ملاحظه‌اى تعلیمش کرده بودیم (فَوَجَدا عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَیْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنّا عِلْماً). تعبیر به وَجَدا نشان مى دهد آنها در جستجوى همین مرد عالم بودند و سرانجام گمشده خود را یافتند. و تعبیر به عَبْداً مِنْ عِبادِنا... (بنده اى از بندگان ما) نشان مى دهد: برترین افتخار یک انسان آن است که بنده راستین خدا باشد، و این مقام عبودیت است که انسان را مشمول رحمت الهى مى سازد، و دریچه‌هاى علوم را به قلبش مى گشاید. تعبیر به مِنْ لَدُنّا نیز، نشان مى‌دهد علم آن عالم، یک علم عادى نبود بلکه، آگاهى از قسمتى از اسرار این جهان، و رموز حوادثى که تنها خدا مى داند بوده است. تعبیر به عِلْماً که نکره است و در این گونه موارد، معمولاً براى تعظیم مى آید، نشان مى دهد آن مرد عالم بهره قابل ملاحظه اى از این علم یافته بود. 🌺🌺🌺 در این که منظور از رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا در آیه فوق، چیست مفسران تفسیرهاى مختلفى ذکر کرده اند: بعضى آن را به مقام نبوت و بعضى به عمر طولانى تفسیر کرده اند، ولى این احتمال نیز وجود دارد که منظور، استعداد شایان و روح وسیع و شرح صدرى است که خدا به آن مرد داده بود، تا پذیراى علم الهى گردد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۵ سوره مبارکه کهف) •┈┈••✾❀🍃🌺🍃❀✾••┈┈• 🔗 ایتا : 🍃@ShifteganeTarbiat