سیاه‌مشق | سید محمدحسین دعائی
🔸 حدود دو سال قبل، به توفیق الهی، ترجمۀ دعای شریفِ «جوشن کبیر» را شروع کرده و تقریبا همزمان با اولین
﴿۷۹﴾ يَا مَنْ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ لَا وَزِيرَ، يَا مَنْ لَا شَبِيهَ لَهُ وَ لَا نَظِيرَ، يَا خالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِيرِ، يَا مُغْنِىَ الْبائِسِ الْفَقِيرِ، يَا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ، يَا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ، يَا جابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ، يَا عِصْمَةَ الْخائِفِ الْمُسْتَجِيرِ، يَا مَنْ هُوَ بِعِبادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ، يَا مَنْ هُوَ عَلىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ. سُبْحانَكَ يَا لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ. (٧٩) ای همه‌کارۀ این جهان! ای یگانۀ هر دوران! ای مشعل‌دار ستارگان فروزان! ای کیمیای خاک‌نشینان! ای نان‌آور خردسالان! ای پرستار سالمندان! ای درمان درد استخوان‌شکستگان! ای توان‌بخش قدم‌های لرزان! ای نگران بندگان بریده از دگران! و ای بازوانت همیشه پُرتوان! تو از تمام پلشتی‌ها پاک و از همۀ پستی‌ها پیراسته‌ای، ای آن‌که هیچ خدایی جز تو نیست! ببین که از فرط بیچارگی، فریادم به آسمان بلند است! فریادم را بشنو، دستم را بگیر و با وصال خود، آتش فراقت را فروبنشان، ای یگانه پروردگار من! 🏷 🆔 @Smh_Doaei