🔴میکروکردیت؛ چهره بزک‌کرده نئولیبرالیسم در بنگلادش ⚠️ نامِ گرامین و محمد یونس به‌عنوان «نجات فقر» فروخته شد؛ اما این روایت بیش از آن‌که واقعیت میدانی باشد، محصول روابط‌عمومی و اسطوره‌سازی رسانه‌ای است. 💼 از دهه‌ ۱۹۷۰ با تعدیل ساختاری، خصوصی‌سازی و عقب‌نشینی دولت، NGOها و میکروکردیت نه در تقابل با نئولیبرالیسم، بلکه در هماهنگی با آن قد کشیدند. 🏦 گرامین و BRAC به بازیگران بزرگ اقتصادی بدل شدند؛ ورود به آب/ارتباطات یعنی مالی‌سازی خدمات عمومی زیر نقاب «خدمت به فقرا». 🕳 پژوهش‌ها: سهم اندکی واقعاً از وام‌ها منتفع شدند؛ اکثریت در چرخه بدهی، فروش دارایی و مهاجرت کاری گیر افتادند؛ «رانا پلازا» چهره این مسیر را عیان کرد. 📊 آمارهای رشد و کاهش فقر زیباست، اما دسترسی به آموزش/بهداشت افت کرده، نابرابری تعمیق شده و معیشت ناامن مانده است. 🧭 نتیجه: میکروکردیت و مدل NGO، جایگزین نئولیبرالیسم نیستند؛ ستون‌های آن‌اند—مدیریت فقر به‌جای ریشه‌کنی و سد راه بدیل‌های واقعی عدالت اجتماعی. ✍🏻امین رضایی نژاد حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد🔻 @HokmranOnline