یاورت کو جنگاورت کو سیصد و سیزده نفر دلاورت کو لشکرت کو ناصرت کو آقا پروانه های دور و برت کو شیب الخضیب من لا حبیب (السلام علی مهدی الغریب ) چه حزینی بی معینی اینقدر غریبی که صحرا نشینی توی غربت توی غیبت میکشی آزار ز ما نوبت به نوبت (یاورت...) (شیب الخضیب...) (السلام علی مهدی الغریب) خونه اشکات ز تو چشمات میریزه رو گونه ها روی لبهات چه غریبی بی حبیبی خودتم با گریه هات شیب الخضیبی (یاورت...) (شیب الخضیب...) (السلام علی مهدی الغریب) @TaZohoooor