💠 یک آسیب شناسی روحی- سعی کنیم گاهی عادی باشیم... 🔸در طلاب و دانش آموزان یا دانشجویانی که با دید نسبتا تربیتی زندگی می کنند و این نگاه و نگرش تربیتی را در زندگی دارند و بالطبع بزرگان اخلاق و عرفان را الگو و سرمشق خور قرار داده اند یک آسیبی دیده می شود که مقصود بیان آن است: 🔹وقتی انسان مذاق عرفانی پیدا می کند و دید تربیتی غالب می شود اهتمام به واجبات و محرمات عمدتا نسبت به عموم مردم بیشتر می شود و دیگر شاهد این هستیم که شخصی با این نگرش در زندگی نگاهش به مسئله گناه و حرام و ترک واجب بسی متفاوت از یک شخص عادی است و زمانی خدای نکرده مرتکب گناهی می شود به تبع بیشتر ناراحت می شود و شاید چندین روز در ناراحتی آن به سر ببرد و به شدت متاثر شود. 🔻تا این مقصد این حالات روانی مفید و مطلوب است آسیبی که از آن حرف به میان آمده در ادامه همین مسیر است زمانی که افرادی از این طیف مبتلا به گناهی می شوند و عادت به آن دارند یا موارد زیادی از دستشان لیز می خورد دیگر چنان روحیه یاس و ناامیدی غالب می شود که بدبخترین فرد روی زمین خود را تصور می کنند و ادامه این مورد به جایی می کشد که دیگر اهتمام قبلی را رها می کنند و چون در چندین مورد نتوانستند جلوی نفس و شیطان ایستادگی کنند بالکل زیرآب همه چیز را می زنند و گاها شاهد حرکت در خلاف مسیر هم می شویم که در مقابل مسیر تربیت دینی و تهذیب ایستادگی می کنند و در مواردی حتی حرام واضح را مرتکب می شوند و واجب مسلم را ترک می کنند کم نیستن از چنین رفقایی در دور و اطرافمان که حتی شاهد می شویم که دوستان طلبه قید طلبگی را می زنند. 🔻در این بین عموم مردمی که مقید به دستورات دین نیستن و چه بسا مراعات نمی کنند با این حال در عالم خودشان و سر موقع مراعات خدا و انصاف را می کنند و روحیه ی دوستداری دین و صفات روحانی را با آن همه خلاف شرع حفظ می کنند که در بسیاری موارد نیز نجات دهنده آنان است. ♻️ این روحیه را باید در این طیف هم گسترش داد که اولا ترک گناه اولین قدم است اگر نشد نوعی سازگاری را باید داشت و روحیه دین دوستی را تقویت کرد و در مقابل، خود را به حسنات بیشتری مزین کرد. ✅ پس شبیه عموم مردم بودن هم خود یک نعمتی است. ✅ سعی کنیم گاهی عادی باشیم... #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi