حضرت علی ع : فرمود :
يَنْبَغِي لِلْعَاقِلِ أَنْ يَحْتَرِسَ مِنْ سُكْرِ الْمَالِ وَ سُكْرِ الْقُدْرَةِ وَ سُكْرِ الْعِلْمِ وَ سُكْرِ الْمَدْحِ وَ سُكْرِ الشَّبَابِ فَإِنَّ لِكُلِّ ذَلِكَ رِيَاحاً خَبِيثَةً تَسْلُبُ الْعَقْلَ وَ تَسْتَخِفُّ الْوَقَار؛[2]
شايسته است انسان عاقل، خويشتن را از مستى ثروت، مستى قدرت، مستى علم و دانش، مستى تمجيد و تملق و مستى جوانى مصون نگاه دارد؛ زيرا هر يك از اين مستىها بادهاى مسموم و پليدى دارد كه عقل را زائل ميكند و آدمى را خفيف و بىشخصيت مينمايد.
حب جاه، مال و شهوت همانند شراب مستکننده است و مشکلاتی برای انسان ایجاد میکند؛ از جمله اینکه همانند کسی که مست شراب است، قدرت درک حقایق را از دست میدهد.