بسم الله الرحمن الرحیم «تندیس» بی جان و مضطرم، رمقم را ربوده‌اند تندیس کرده مرده‌ی من را ستوده‌اند این جسم خسته اول ره این چنین نبود کفتارها سینه‌ی من را گشوده‌اند با خنده‌های پر ز تصنّع ملیجکان ذرات جانفزای دلم را زدوده‌اند با صورتی، ز حلقه‌ی وصلم شکسته‌اند با صورتی، ز غصّه‌ی هجران سروده‌اند اینان که سِحر، ذهن و دل و دیده می‌کنند از روزِ خلقتِ دلِ ما کینه بوده‌اند سجاد رستمعلی (تهمتن) ❗️بازنشر کلیه آثار مجاز است. 🌐 کانال سروده‌های سجاد رستمعلی (تهمتن): 🆔 @TahamtanPoems