انس با نهج‌البلاغه این اصل را در ما تقویت می کند که آیت‌الله قرهی در درس اخلاق به ان اشاره کرده اند👇 بنده‌های خدا می‌دانند و دائم این را به خودشان یادآوری می‌کنند که دنیا دار فناست و می‌گذرد. تا الآن گذشته و باز هم می‌گذرد و یک موقعی چشم باز می‌کنی، می‌بینی تمام شد. آن یکی بود، رفت، این یکی بود، می‌رود. ما هم می‌بینی، ناگهان بانگی برآمد، خواجه مرد، رفتیم، تمام شد، مردیم. فکر خودمان باشیم. آن‌هایی که بودند، الآن نیستند. ما هم یک زمانی نیستیم.