🔰وقتی گناه کردیم، چه‌کار کنیم دچار یأس از رحمت خدا نشویم❓❗️
⭕️پیشنهاد 1: گناه نکن تا مأیوس نشوی
⭕️پیشنهاد 2: پیش خدا به گناهت اقرار کن!
⭕️پیشنهاد 3: با محبت اهل‌بیت(ع) دلت را نرم کن...
🔰چرا اقرار به گناه، انسان را نجات می‌دهد?!👈 چون ریشۀ تکبر را می‌زند؛ همان تکبری که مانع دریافت رحمت خداست💯
🔻برو کربلا ببین چطوری تکبرت در آغوش رحمت حسین(ع) شکسته می‌شود!
📌 با اینکه فرموده‌اند «اگر تا هفت ساعت بعد از گناه، استغفار کنید، آن گناه اصلاً برایتان نوشته نمی‌شود» چه می‌شود که آدم وقتی گناه می‌کند، دیگر نمی‌تواند به‌راحتی طلب رحمت و مغفرت کند؟ 🤔
⚠️گناه در اثر تکبر است و همین تکبر، نمی‌گذارد طلبِ مغفرت کنی♨️
چون برای استغفار، باید خودت را پیش خدا بشکنی و کوچک کنی و این برخلافِ تکبر است.⛔️
💠حالا چه‌کار کنیم از «یأسی که در اثر گناه حاصل می‌شود» خلاص شویم؟ چطور می‌توانیم از این مانع عبور کنیم؟👇
1⃣پیشنهاد اول این است که گناه نکنیم! چون بعد از گناه، خوبه‌خود مکانیزم فوق فعال می‌شود و ما را از رحمت خدا مأیوس می‌کند.
2⃣پیشنهاد دوم-که یک راه حل باعظمت است- این است که پیش خدا به گناه خودت اقرار کنی. امام محمد باقر(ع) می‌فرماید: «وَ اللَّهِ مَا يَنْجُو مِنَ الذَّنْبِ إِلَّا مَنْ أَقَرَّ بِهِ» (کافی/2/426) به خدا قسم از گناه نجات پیدا نمی‌کند مگر کسی که به گناهش اقرار کند.(البته اقرار در پیشگاه خدا نه خلق خدا)
📌چرا اقرار به گناه، انسان را نجات می‌دهد؟ چون ریشۀ تکبر را می‌زند؛ همان تکبری که ریشۀ گناه است! گناه در اثر تکبر است؛ پس خودت را پیش خدا بشکن و بگو: خدایا من غلط کردم... و یکی‌یکی گناهان خودت را بگو!
💠اگر یک‌ذره خودت را درِ خانۀ خدا بشکنی، خدا بلندت می‌کند؛ می‌گوید: «بلند شو عزیزِ دلم!» چون خودش در قرآن فرمود: «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابينَ» (بقره/222) حتی نمی‌‌خواهد زیاد خودت را بشکنی و لِه کنی؛ همین‌که سنگِ دلت تَرَک بردارد، راه توبه باز می‌شود.
📌در روایت هست که خدا می‌فرماید: وقتی بنده‌ام دست‌هایش را درِ خانۀ من بالا می‌آورد و «الهی العفو» می‌گوید، من خجالت می‌کشم دستش را خالی برگردانم. این آدمِ محترمی است ولی الان مثل گداها دستش را بالا آورده است، لذا من دستش را رد نمی‌کنم.
3⃣پیشنهاد سوم برای اینکه وقتی گناه کردیم، دچار یأس نشویم تقویت «محبت اهل‌بیت(ع)» است (با زیارت و روضه اهل‌بیت(ع) و خصوصاً سیدالشهدا) این پیشنهادی است که خدا به زبان پیغمبرش در قرآن برای همۀ مؤمنین بیان فرموده است: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی» (شوری/23) بچه‌های پیغمبر را دوست داشته باشی، آنها دلت را نرم می‌کنند.
📌تکبر انسان مانع دریافت رحمت خدا می‌شود. خُب فکر کنید به اینکه چه چیزی تکبر آدم را از بین می‌برد؟ نماز و اقرار به گناه، تکبر را از بین می‌برد، اما وقتی تکبر انسان خیلی سفت و سخت باشد، با اینها شکسته نمی‌شود.
«شهید» تکبر آدم را زائل می‌کند و از پا می‌اندازد. همه وقتی کنار مزار شهدا می‌روند، شکسته و شرمنده می‌شوند. حالا سیدالشهدا(ع) چه‌کار می‌کند؟ مرحوم قاضی طباطبایی(ره) فرمود: من در عالم مکاشفه دیدم، «رحمة الله الواسعه» حسین(ع) است.
@Tanhamasir_ir