. ♻️ ابوالحسن پینوشه، ایران شیلی نمیشه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی که اوج حکومت ها و دولت های پدید آمده از کودتاهای آمریکایی در منطقه آمریکای‌ لاتین بود، برخلاف خواسته آمریکا، در شیلی رئیس جمهوری مردمی روی کار آمد به نامِ سالوادور آلنده. دولت ها و نظامیانِ وابسته به آمریکا که از حمایت CIA برخوردار بودند با شعار مبارزه با کمونیسم و مبارزه با شوروی، همه حکومت های مردمی را قلع و قمع می کردند اما استثنائا در شیلی به مشکل برخوردند. سرنخِ تمامِ کودتاها و توطئه‌ها هم طبقِ معمول در سفارت آمریکا بود. آلنده، رئیس جمهور مردمی شیلی با آگاهی از این مسئله، راه‌های ارتباطی با سفارت آمریکا را محدود کرده بود. او با پشتوانه مردمی به رهبری قدرتمند در منطقه آمریکای لاتین تبدیل شده بود. به طوری که در خودِ ارتش هم از او حمایت می کردند و کسی را یارای مخالفت با آلنده نبود. در این شرایط تمام راه های کودتا بسته شده بود و آمریکا در این کشور به مشکل برخورده بود به طوری که غربی‌ها شیلی را هم به مثل کوبا از دست رفته می پنداشتند، اینجا بود که سازمان سیا، موقتا فرمول انقلاب رنگین و مخملی را تعطیل و از راه مکر و تزویر وارد شد. سیا با استخدامِ افراد نفوذی و استفاده از جاسوس هایی که در بدنه دولت ‌آلنده داشتند، هزینه خدمات را در کشور بالا بردند. هزینه درمان هزینه سوخت، هزینه تحصیل، هزینه بهداشت، هزینه رفت و آمد و... هدف آنها ایجادِ قحطی‌های مصنوعی در کشورِ شیلی بود، نفوذی ها، برای فقرا صف های طولانی جهت پرداخت کوپن‌های غذا و یا یک کاسه سوپ و یا سبد کالا ترتیب می دادند و طی آن افرادی را وارد صف‌ها می کردند تا به آلنده فحاشی کنند. نفوذی ها مرتب به مردم القا می کردند که سایه جنگ بر کشور سایه افکنده. می گفتند ناوهای هواپیمابر در اقیانوس به سمتِ آبهای شیلی حرکت کردند و خطرِ قحطی‌ها و گرسنگی‌ های کشنده، بزودی و قریب الوقوع خواهد بود و تقصیر تمام این بدبختی ها به گردن رهبر و اعتقادات ِضد آمریکایی اوست! نفوذی‌های CIA سوبسیدها (یارانه‌ها) را برداشتند و قیمت ها لحظه‌ به‌ لحظه بالاتر می رفت. وظیفه آنها ابن بود که به جلب آمریکا و نفوذی هایش، آلنده که در اوج محبوبیت بود را مسئول این قحطی‌ها و کمبودها معرفی کنند. قیمتِ آب و برق را بالا بردند و نان و مایحتاجِ مردم در انبارها عمدا از بین می رفت اما به دست مردم نمی رسید. رادیوی اسپانیایی زبانِ‌ آمریکا مرتبا برنامه داشت و دلیلِ این مشکلات را دکتر آلنده معرفی و به مردم القا می کرد که سیاست های غلط و ضدآمریکایی او کشور رو به ناکجاآباد برده و مردم اگر خواهان برآورده شدن خواسته های حداقلی برای زنده ماندنِ خود هستند، باید دست از حمایت از آلنده بر دارند! آمریکائیها آلنده و خانواده اش را به دروغ، کاسب تحریم معرفی می کردند که از قِبَلِ تحریم های اقتصادی آمریکا به ثروتِ هنگفتی رسیده‌اند. کار به جایی رسید که مردم و انقلابیونِ شیلی به خیابان ها ریختند و فریاد می‌زدند: ما عدالت نمی‌خواهیم ما آزادی نمی‌خواهیم ما برابری نمی‌خواهیم نان می‌خوایم تا از گرسنگی نمیریم...! با هدایت پینوشه (نظامی شیلیایی که مامورِ سیا بود) دولت مردمی آلنده سقوط کرد و پینوشه بلافاصله با کشتاری تاریخی که در شهرِ سانتیاگو به راه انداخت، قدرت را بدست گرفت، حکومت ‌نظامی اعلام کرد و هزاران نفر دیگه از مردم را به جوخه های تیرباران سپرد! در سال۶۰ خورشیدی از آنجا که رفتار بنی صدر شباهت بسیاری به رفتارهای پینوشه داشت، مردم انقلابی، به درستی دست ابوالحسن بنی‌صدر را خواندند و در تظاهرات‌ هایی که علیه او در گوشه و کنارِ کشور برگزار می شد، شعار می دادند: ابوالحسن پینوشه، ایران شیلی نمیشه ابوالحسن پینوشه یکی از ماموران آمریکا در ایران بود. به یقین غربی ها پینوشه های دیگری هم در آستین دارند که با توجه به موقعیتِ ویژه انقلاب اسلامی ایران، این پینوشه ها شاد دیگر نظامی نباشند و حتی با افتخار اعلام کنند که سرهنگ نیستند. مراقب نفوذی ها و پینوشه‌های زمان باشیم. 🔺کانال حمید رسایی🔻 eitaa.com/joinchat/389677056C798a6dc5a1