(آيه ١٨٨) 💙-اين آيه اشاره به يك اصل كلى و مهم اسلامى مى‌كند كه در تمام مسائل اقتصادى حاكم است، و به يك معنى مى‌شود تمام ابواب فقه اسلامى را در بخش اقتصاد زير پوشش آن قرار داد، نخست مى‌فرمايد: «اموال يكديگر را در ميان خود به باطل و ناحق نخوريد» (وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ) 💙 مفهوم آيۀ فوق عموميت دارد و هر گونه تصرف در اموال ديگران از غير طريق صحيح و به ناحق مشمول اين نهى الهى است. و تمام معاملاتى كه هدف صحيحى را تعقيب نمى‌كند و پايه و اساس عقلايى ندارد مشمول اين آيه است. 💙جالب اين كه قرار گرفتن آيه مورد بحث بعد از آيات روزه (١٨٢-١٨٧) نشانۀ يك نوع همبستگى در ميان اين دو است، در آنجا نهى از خوردن و آشاميدن بخاطر انجام يك عبادت الهى مى‌كند و در اينجا نهى از خوردن اموال مردم به ناحق (كه اين هم نوع ديگرى از روزه و رياضت نفوس است) 💙 و در واقع هر دو شاخه‌هايى از تقوا محسوب مى‌شود، همان تقوايى كه به عنوان هدف نهايى روزه معرفى شده است. 💙 سپس در ذيل آيه، انگشت روى يك نمونۀ بارز «اكل مال به باطل» (خوردن اموال مردم به ناحق) گذاشته كه بعضى از مردم آن را حق خود مى‌شمرند به گمان اين كه به حكم قاضى، آن را به چنگ آورده‌اند، مى‌فرمايد: «براى خوردن قسمتى از اموال مردم به گناه و بخشى از آن را به قضات ندهيد در حالى كه مى‌دانيد» (وَ تُدْلُوا بِها إِلَى الْحُكّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقاً مِنْ أَمْوالِ النّاسِ بِالْإِثْمِ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 169 کانال 👇 @Targomeh