(آيه ٢٤٥) شأن نزول: 💠چنين نقل شده كه روزى پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود: هر كس صدقه‌اى بدهد دو برابر آن در بهشت خواهد داشت، 💠 ابو الدحداح انصارى عرض كرد اى رسول خدا من دو باغ دارم اگر يكى از آنها را به عنوان صدقه بدهم دو برابر آن در بهشت خواهم داشت، فرمود: آرى! سپس او باغى را كه بهتر بود به عنوان صدقه به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله داد، 💠 آيه نازل شد، و صدقۀ او را دو هزار هزار برابر براى او كرد و اين است معنى «أَضْعافاً كَثِيرَةً» . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 220 تفسير: 💠در اين آيه مى‌فرمايد: «كيست كه به خدا وام نيكويى دهد (و از اموالى كه او بخشيده است در طريق جهاد و در طريق حمايت مستمندان، انفاق كند) تا خداوند آن را براى او، چندين برابر كند» (مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِيرَةً) . 💠بنابراين وام دادن به خداوند به معنى انفاقهايى است كه در راه جهاد مى‌شود. 💠 و در پايان آيه مى‌فرمايد: «خداوند (روزى بندگان را) محدود و گسترده مى‌كند و همۀ شما به سوى او باز مى‌گرديد» (وَ اللّهُ يَقْبِضُ وَ يَبْصُطُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ) . 💠 اشاره به اين كه تصور نكنيد انفاق و بخشش، اموال شما را كم مى‌كند زيرا گسترش و محدوديت روزى شما به دست خداست. 💠چرا تعبير به قرض؟ 💠 در چندين آيه از قرآن مجيد در مورد انفاق در راه خدا تعبير به قرض و وام دادن به پروردگار آمده است، و اين نهايت لطف خداوند نسبت به بندگان را از يكسو و كمال اهميت مسألۀ انفاق را از سوى ديگر مى‌رساند، 💠در نهج البلاغه على عليه السّلام مى‌فرمايد: «خداوند از شما درخواست قرض كرده در حالى كه گنجهاى آسمان و زمين از آن اوست و بى‌نياز و ستوده (آرى، اينها نه از جهت نياز اوست) بلكه مى‌خواهد شما را بيازمايد كه كداميك نيكوكارتريد» . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 220 کانال 👇 @Targomeh