(آيه ٥١) -در اين آيه، از زبان حضرت مسيح براى رفع هر گونه ابهام و اشتباه و براى اين كه تولد استثنايى او را دستاويزى براى الوهيت او قرار ندهند چنين نقل مى‌كند: «مسلما خداوند پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را پرستش كنيد (نه من و نه چيز ديگر را) اين راه مستقيم است» راه توحيد و يكتاپرستى نه راه شرك و دوگانه و چندگانه‌پرستى (إِنَّ اللّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ) . در آيات ديگر قرآن نيز كرارا مى‌خوانيم كه حضرت مسيح (ع) روى مسألۀ عبوديت و بندگى خود در پيشگاه خدا، تكيه مى‌فرمود، و بر خلاف آنچه در انجيلهاى تحريف يافته كنونى كه از زبان مسيح (ع) نقل شده كه او غالبا كلمۀ پدر را در بارۀ خدا به كار مى‌برد قرآن مجيد كلمۀ «رب» (پروردگار) و مانند آن را از او نقل مى‌كند كه دليلى است بر نهايت توجه او نسبت به مبارزه با شرك، و يا دعوى الوهيت حضرت مسيح و لذا تا زمانى كه حضرت مسيح (ع) در ميان مردم بود هيچ كس جرأت پيدا نكرد او را يكى از خدايان معرفى كند بلكه به اعتراف محققان مسيحى مسألۀ تثليث و اعتقاد به خدايان سه گانه از قرن سوم ميلادى پيدا شد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 286 کانال 👇 #درسهایی_از_قران #دائره_المعارف #تفسیر @Targomeh