(آيه ٤٦) -گوشۀ ديگرى از اعمال يهود! اين آيه به دنبال آيات قبل، صفات جمعى از دشمنان اسلام را تشريح مى‌كند و به گوشه‌اى از اعمال آنها اشاره مى‌نمايد. يكى از كارهاى آنها، تحريف حقايق و تغيير چهرۀ دستورهاى خداوند بوده است، آيه مى‌فرمايد: «جمعى از يهوديان سخنان را از محل خود تحريف مى‌نمايند» (مِنَ الَّذِينَ هادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ) . اين تحريف ممكن است جنبۀ لفظى داشته باشد و يا جنبۀ معنوى و عملى، اما جمله‌هاى بعد مى‌رساند كه منظور از تحريف در اينجا همان تحريف لفظى و تغيير عبارت است زيرا آنها مى‌گويند: «ما شنيديم و مخالفت كرديم» ! (وَ يَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَيْنا) . يعنى، به جاى اين كه بگويند: سمعنا و اطعنا «شنيديم و فرمانبرداريم» مى‌گويند شنيديم و مخالفيم. و بعد اشاره به قسمت ديگرى از سخنان عداوت آميز و آميخته با جسارت و بى‌ادبى آنها كرده، مى‌گويد: آنها مى‌گويند: «بشنو كه هرگز نشنوى» (وَ اسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ) . علاوه بر اين از روى سخريه مى‌گفتند: (راعِنا) . توضيح اين كه: مسلمانان راستين در آغاز دعوت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله براى اين كه بهتر سخنان او را بشنوند و به دل بسپارند در برابر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله اين جمله را مى‌گفتند: راعنا؛ يعنى، ما را مراعات كن و به ما مهلت بده! ولى اين دسته از يهود اين جمله را دستاويز قرار داده و آن را مقابل حضرت تكرار مى‌كردند و منظورشان معنى عبرى اين جمله كه «بشنو كه هرگز نشنوى» بود و يا معنى ديگر عربى آن را يعنى «ما را تحميق كن» ! اراده مى‌كردند. تمام اينها به منظور آن بود كه «با زبان خود حقايق را از محور اصلى بگردانند و در آيين حق طعن زنند» (لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِي الدِّينِ) . اما اگر آنها به جاى اين همه لجاجت و دشمنى با حق و جسارت و بى‌ادبى، راه راست را پيش مى‌گرفتند و مى‌گفتند: «ما كلام خدا را شنيديم و از در اطاعت در آمديم، سخنان ما را بشنو و ما را مراعات كن و به ما مهلت بده (تا حقايق را كاملا درك كنيم) به نفع آنها بود و با عدالت و منطق و ادب كاملا تطبيق داشت» (وَ لَوْ أَنَّهُمْ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنا لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَقْوَمَ) . «اما آنها بر اثر كفر و سركشى و طغيان از رحمت خدا به دور افتاده‌اند (و دلهاى آنها آن چنان مرده است كه به اين زودى در برابر حق، زنده و بيدار نمى‌گردد) فقط دستۀ كوچكى از آنها افراد پاكدلى هستند كه آمادگى پذيرش حقايق را دارند و سخنان حق را مى‌شنوند و ايمان مى‌آورند» (وَ لكِنْ لَعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ إِلاّ قَلِيلاً) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 406 کانال 👇 @Targomeh