(آيه ٧٢)
-در تعقيب بحثهايى كه در مورد انحرافات يهود، در آيات قبل، گذشت، اين آيه و آيات بعد، از انحرافات مسيحيان سخن مى‌گويد؛ نخست از مهمترين انحراف مسيحيت يعنى مسألۀ «الوهيت مسيح» بحث كرده مى‌گويد: «بطور مسلم آنها كه گفته‌اند خدا همان مسيح بن مريم است، كافر شدند» (لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ) .
در حالى كه خود مسيح با صراحت به بنى اسرائيل گفت: «خداوند يگانه‌اى را پرستش كنيد كه پروردگار من و شماست» (وَ قالَ الْمَسِيحُ يا بَنِي إِسْرائِيلَ اعْبُدُوا اللّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ) .
و نيز مسيح براى تأكيد اين مطلب و رفع هر گونه ابهام و اشتباه اضافه كرد: «هر كس شريكى براى خدا قرار دهد خداوند بهشت را بر او حرام كرده و جايگاه او آتش است» (إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْواهُ النّارُ) .
و نيز براى تأكيد بيشتر و اثبات اين حقيقت كه شرك و غلو يك نوع ظلم آشكار است به آنها گفت: «براى ستمگران و ظالمان هيچ گونه يار و ياورى وجود نخواهد داشت» (وَ ما لِلظّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ) .
آنچه در آيۀ فوق در مورد پافشارى مسيح (ع) روى مسألۀ توحيد ديده مى‌شود مطلبى است كه با منابع موجود مسيحيت نيز هماهنگ است و از دلايل عظمت قرآن محسوب مى‌شود.
برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 542
کانال 👇
#درسهایی_از_قران
#دائره_المعارف
#تفسیر
@Targomeh