(آيه ٩٥) -شكافندۀ صبح! بار ديگر روى سخن را به مشركان كرده و دلايل توحيد را در ضمن عبارات جالب و نمونه‌هاى زنده‌اى از اسرار مشركان و نظام آفرينش و شگفتيهاى خلقت، شرح مى‌دهد. در اين آيه، به سه قسمت از اين شگفتيها كه در زمين است اشاره شده، نخست مى‌گويد: «خداوند شكافندۀ دانه و هسته است» (إِنَّ اللّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوى) . جالب اين كه دانه و هستۀ گياهان غالبا بسيار محكمند، يك نگاه به هستۀ خرما و ميوه‌هايى مانند هلو و شفتالو و دانه‌هاى محكم بعضى از حبوبات نشان مى‌دهد كه چگونه آن نطفۀ حياتى كه در حقيقت نهال و درخت كوچكى است در دژى فوق العاده محكم محاصره شده است، ولى دستگاه آفرينش آنچنان خاصيت تسليم و نرمش به اين دژ نفوذ ناپذير، و آنچنان قدرت و نيرو به آن جوانۀ بسيار لطيف و ظريفى كه در درون هسته و دانه پرورش مى‌يابد، مى‌دهد كه بتواند ديوارۀ آن را بشكافد و از ميان آن قد برافرازد. به راستى اين حادثه در جهان گياهان حادثۀ شگرفى است كه قرآن به عنوان يك نشانۀ توحيد انگشت روى آن گذاشته است. سپس مى‌گويد: «موجود زنده را از مرده بيرون مى‌فرستد، و موجودات مرده را از زنده» (يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ) . و اين يك نظام دائمى و عمومى در جهان آفرينش است مسألۀ حيات و زندگى موجودات زنده از پيچيده‌ترين مسائلى است كه هنوز علم و دانش بشر نتوانسته است پرده از روى اسرار آن بردارد و به مخفيگاه آن گام بگذارد كه چگونه عناصر طبيعى و مواد آلى با يك جهش عظيم، تبديل به يك موجود زنده مى‌شوند. لذا مى‌بينيم قرآن براى اثبات وجود خدا بارها روى اين مسأله تكيه كرده است، و پيامبران بزرگى همچون ابراهيم و موسى در برابر گردنكشانى همچون نمرود و فرعون، به وسيلۀ پديدۀ حيات و حكايت آن از وجود مبدء قادر و حكيم جهان استدلال مى‌كردند. و در پايان آيه به عنوان تأكيد و تحكيم مطلب مى‌فرمايد: «اين است خداى شما و اين است آثار قدرت و علم بى‌پايان او، با اين حال چگونه از حق منحرف، و به راه باطل كشانده مى‌شويد» (ذلِكُمُ اللّهُ فَأَنّى تُؤْفَكُونَ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 625 کانال 👇 @Targomeh 🍀🌺🍀🌺🍀🌺