﴿مردانی که به جن پناهنده میشدند﴾
وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ ...
یکی از انحرافات جن و انس این بود که مردانی از انسانها به مردانی از جن پناه می بردند (وَ أَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِنَ الْإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنَ)
وانها سبب گمراهی و طغیانشان میشدند( فَزَادُوهُمْ رَهَقًا.)
در مورد این پناهندگی گفته اند در جاهلیت وقتی کاروانی شب هنگام وارد دره ای می شد، سر قافلۀ آن میگفت: «اَعُوذُ بِعَزِيزِ هَذَا الْوَادِي مِنْ شَرِ سُفَهَاءِ قَوْمِهِ: من به بزرگ و رئیس این وادی از شر سفیهان قومش پناه میبرم و عقیده داشتند با گفتن این جمله بزرگ جنیان آنها را حفظ میکند.
حدیث امام باقری درباره این آیه فرمود افرادی به کاهن مراجعه میکردند و میگفتند به شیطان خود بگو به او پناه آورده ایم لذا شیاطین بر ضلالت آنها می افزودند.
چون این گونه عقاید پیوسته انسان را از خدا و حقیقت دور می سازد. لذا فرمود: این امر آنها را بیش از پیش زیر چتر سیاهی گمراهی فرو میبرد «فَزادوهُم رَهَقا».
کانال 👇
#درسهایی_از_قران
#دائره_المعارف
#تفسیر
@Targomeh
🍀🌺🍀🌺🍀🌺