#قصه_های_قرآنی #حضرت_عیسی(ع) مجازات همسفر عيسى عليه السلام ، بر اثر خودبينى‏ يكى از مهمترين كارهاى حضرت عيسى عليه‌السلام براى تبليغ دين برنامه سياحت و بيابانگردى بود. در يكى از اين سياحت‏ها، يكى از دوستانش كه قد كوتاه بود و همواره در كنار حضرت عيسى عليه‌السلام ديده مى‏شد، به همراه عيسى عليه‌السلام به راه افتاد، تا با هم به دريا رسيدند. عيسى با يقين خالص و راستين گفت: بسم‌الله ، سپس بر روى آب حركت كرد، بى آن كه غرق شود. آن شخص قد كوتاه هم وقتى كه عيسى عليه‌السلام را ديد كه بر روى آب راه مى‏ رود ، با يقين خالص گفت: بسم‌الله ، و سپس بر روى آب به راه افتاد، بى آن كه غرق بشود، تا به عيسى عليه‌السلام رسيد. ولى در همين حال، خودبينى او را گرفت و با خود گفت: اين عيسى روح الله است كه بر روى آب، گام بر مى‏ دارد ، من نيز روى آب حركت مى‏ كنم ، فَما فَضلُهُ عَلىَّ؟ بنابراين، عيسى عليه‌السلام چه برترى بر من دارد؟ همان دم زير پايش بى‏ قرار شد و در آب فرو رفت و فرياد زد: اى روح الله! دستم به دامنت، مرا بگير و از غرق شدن نجات بده. عيسى عليه‌السلام دست او را گرفت و از آب بيرون كشيد و به او فرمود: اى كوتاه قد! مگر چه گفتى؟ (كه در آب فرو رفتى) كوتاه قد: گفتم؛ اين روح الله است كه بر روى آب مى‏ رود ، من نيز بر روى آب مى‏روم. (بنابراين چه فرقى بين ما هست)، خودبينى مرا فراگرفت (و در نتيجه به مكافاتش رسيدم). عيسى عليه‌السلام فرمود: تو خود را (بر اثر خودبينى) در مقامى كه خدا آن را براى تو قرار نداده، نهادى. خداوند بر تو غضب كرد، اكنون از آن چه گفتى توبه كن. او توبه كرد، آن گاه به مرتبه اى كه خدا برايش قرار داده بود، بازگشت. کانال👇 #ترجمه_کلمات_قرآن #آموزش_روخوانی #آموزش_تجوید #دائره_المعارف @Targomeh