(ص) ✍ دورنمايى از جنگ حُنَين‏ پس از فتح مكه، مردم هوازن و ثَقيف كه دو قبيله بزرگ بودند، و در طائف (12 فرسخى جنوب شرقى مكه) و اطراف آن زندگى مى‏نمودند، با هم اجتماع و اتفاق كردند كه به جنگ مسلمانان بيايند. ماجرا از اين جا شروع مى‏شد كه عوف بن مالك رييس طايفه هوازن، دو طايفه مذكور را جمع كرد و به آن‏ها گفت: ممكن است محمد صلى الله عليه و آله و سلم پس از فتح مكه به جنگ با ما برخيزد و سپس در شور خود گفتند: تا مسلمين به سوى ما نيامده‏اند، صلاح در اين است كه ما پيشدستى كنيم. و پس از اين اتفاق، همه غرق در اسلحه، آماده جنگ و حركت به سوى مكه شدند. مالك بن عوف، از همه قبايل اطراف، نيرو جمع كرده بود، و جز چند نفرى از قبايل قيس، عيلان، كعب، و كلات، همه حاضر بودند. وقتى لشكريان آماده شدند، مالك فرمان داد تا زن و فرزندانشان و حتى حيوانات و گوسفندانشان را نيز با خود بردارند. اين دستور از آن جهت بود كه مى‏خواست، مردان - هر چند به خاطر حفظ ناموس و اموال خود باشد - فرار نكنند. معروف است كه اين جنگ به نام جنگ حُنين خوانده مى‏شود، زيرا اين جنگ در سرزمين حنين بين مكه و طائف واقع شد، و گاهى اين جنگ به نام جنگ اوطاس خوانده مى‏شود، زيرا بخشى از اين جنگ در سرزمين اوطاس به وقوع پيوست. و گاهى جنگ هوازن مى‏گويند، زيرا اكثر جمعيت دشمن در اين جنگ از قبيله هوازن بودند. کانال 👇 @Targomeh