(ع) در قرآن مجيد به صراحت نامى از حضرت خضر عليه‌السلام نيامده، ولى طبق روايات متعدد، منظور از آيه 65 سوره كهف (كه مربوط به داستان موسى و مرد عالم است و قبلا در زندگى موسى عليه‌السلام ذكر شد) حضرت خضر عليه‌السلام است، كه خداوند او را در آيه مذكور، چنين توصيف كرده است: فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِندِنَا وَ عَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا؛ موسى و يوشع، در آن جا بنده‏ اى از بندگان ما را يافتند كه رحمت و موهبت عظيمى از سوى خود به او داده، و علم فراوانى از نزد خود به او آموخته بوديم. بنابراين خضر مطابق اين آيه، از بندگان خاص خدا است كه مشمول رحمت مخصوص الهى بوده از جانب خداوند علم لدنى داشت. مطابق پاره‏اى از روايات، نام او تاليا بن ملكان بود، و خضر لقب او است، زيرا خضر به معنى سبزى است و او هر كجا گام مى‏ نهاد به بركت قدومش زمين سرسبز مى‌شد . از بعضى از روايات استفاده مى‌شود كه او از پيامبران بود، چنان كه بعضى آيات سوره كهف (مانند آيه 82 كهف: ما فَعَلتُهُ عَن اَمرِى و مانند آيه 80 فَاَرَدنا اين مطلب را تاييد مى‏ نمايد.) و طبق روايات متعدد، حضرت خضر عليه‌السلام از يك عمر طولانى تا قيامت برخوردار است و هم اكنون زنده مى‌باشد . او از ياران ذوالقرنين بود كه شرح حال ذوالقرنين ذكر خواهد شد. و از امام باقر عليه‌السلام نقل شده فرمود: خضر عليه‌السلام پيامبر مرسل بود، خداوند او را به سوى قوم خود فرستاد، او آنها را به توحيد و ايمان به پيامبران و رسولان و كتاب‏هاى آسمانى دعوت كرد و معجزه او اين بود كه در هر كجا از چوب خشك و زمين خالى از گياه مى‏ نشست، آن چوب و زمين، سرسبز و خرم مى‏ شد.از اين رو او با اسم خضر (كه به معنى سبز است) ناميده شد. او از نوادگان حضرت نوح عليه‌السلام بود، و سلسله نسب او را چنين نوشته‌اند : تاليان بن ملكان بن عابر بن ارفخشد بن سام بن نوح. در رابطه با حضرت خضر عليه‌السلام روايات و داستان‏هاى بسيارى در كتب حديث ما آمده، كه اگر گردآورى شود، كتاب قطورى خواهد شد. کانال 👇 @Targomeh