#ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم‏». (سوره مبارکه زمر، آیه ۵۳) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی ذکر شده است. 📔یکی از مصادر خطبه مبارکه مفاخره کتاب «جنة العاصمة» متعلق به علامه سيد محمّدحسن طباطبایي ميرجهاني، از خواص آيت الله سيد ابوالحسن اصفهاني می باشد. ایشان حافظ و حامل كلام الله و كلام تراجم وحي الله بود و بصيرتي كامل در بيان احاديث، فضايل و ولايت حضرات ائمه معصومین (عليهم السّلام) واحیای تراث شیعه داشت. اكثر اجازات آيت الله اصفهاني با خط علامه ميرجهاني صادر مي شد و خود ايشان از علماي نجف بيش از يكصد اجازه فقهي و روايي داشت. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: جنة العاصمة، ص ٦ و ٧؛ گنجينه دانشمندان، ج۲، ص ۴ ┅═۞⚜️ منْ يَغْفِرُ اللَّهُ بِهِ الذُّنُوب‏ ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا مَنْ يَغْفِرُ اللَّهُ بِهِ الذُّنُوب‌‏»؛ ▫️ من آنم که خداوند تبارک و تعالی به سبب او گناهان را می بخشد. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ یکی از مناقب حضرت شفیع مشفّع فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) که در این فراز از خطبه مبارکه مفاخره بدان اشاره شده و مرتبط با مقام عظمای شفاعت حضرتشان می باشد، «بخشش گناهان» به سبب وجود مبارک آن خاتون یوم القیامة است. چنانچه در بسیاری از نصوص بر این مهم تصریح شده است: ▪️ مانند: سوره مبارکه زمر، آیه ۵۳ که شأن نزول آن به شیعیان فرزندان آن حضرت (علیها السلام) اختصاص داده شده است؛ «فِي شِيعَةِ وُلْدِ فَاطِمَةَ (سلام الله علیها) أَنْزَلَ اللَّهُ هَذِهِ الْآيَةَ خَاصَّة». 📓 تفسير القمي، ج ‏۲، ص ۲۵۰ ▪️ یکی از وجوه تسمیۀ آن حضرت به کلمة الله الحسنی «فاطمه»، نجات شیعیان و ذراری شان از آتش جهنم بوده است: ▫️ «سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ، لِأَنَّ اَللَّهَ فَطَمَهَا وَ ذُرِّيَّتَهَا (وَ شِيعَتُهَا) مِنَ اَلنَّارِ»؛ دخترم فاطمه (سلام الله علیها) ناميده شده، زيرا خداوند تعالى او و ذرّيّه‌ اش را از آتش جهنّم نجات بخشيده است. 📓 بحار الأنوار، ج ۴۳، ص ۱۵ و ۱۸ ▫️ «... قالت مولاتنا فاطمة: الَهِي وَ سَيِّدِي! سَمَّيْتَنِي فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بِي مَنْ تَوَلاَّنِي وَ تَوَلَّى ذُرِّيَّتِي مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدُكَ اَلْحَقُّ وَ أَنْتَ لاٰ تُخْلِفُ اَلْمِيعٰادَ. فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ! إِنِّي سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبَّكِ وَ تَوَلاَّكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلاَّهُمْ مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدِيَ اَلْحَقُّ وَ أَنَا لاَ أُخْلِفُ اَلْمِيعَادَ ...»؛ پروردگار من! اى آقاى من! مرا فاطمه (عليها السلام) ناميدى و وعده دادى كه به وسيلۀ من، هر كس را كه شيعۀ من و فرزندانم باشد از آتش نجات دهى، وعدۀ تو حق است و تخلّف نمى‌ پذيرد. سپس خداوند عزّ و جلّ‌ مى‌فرمايد: راست مى ‌گويى اى فاطمه (عليها السلام)! من تو را فاطمه (عليها السلام) ناميدم و كسى را كه تو را و فرزندانت را دوست داشته و شيعۀ شما باشد از آتش نجات مى ‌دهم و وعدۀ من حق است و خلف وعده نخواهم كرد. 📓 كشف الغمة، ج ۱، ص ۴۶۳ ▪️ لذا طبق وعده لایتخلف الهی، آن وجود مقدسی که خداوند متعال به سبب او از گناهان بندگانش می گذرد، آنان را از آتش جهنم رهایی می بخشد، و با توسل به اسم اعظمش توبۀ انبیائش را می پذیرد، حضرت مادر سیدتنا و مولاتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) می باشند، چنانچه در فرازهای دیگر از این خطبه مبارکه آمده است که آن حضرت فرمودند: ➖ و «أَنَا يُعْتِقُ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّنِي مِنَ النِّيرَانِ»؛ من آنم که خداوند متعال محبینم را از آتش جهنم می رهاند. ➖ «أَنَا بِي قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ [آدم]»؛ من کسی هستم که خداوند عزوجل توبه حضرت آدم (علیه السلام) را به سبب من قبول کرد و پذیرفت.