«دیوید میلر: فقدان دشمن مشترک در قالب رژیم اسد، احتمالاً هر برنامه ملی و منسجمی را اگر نگوییم غیرممکن، دشوار خواهد کرد. چیزی که باید روی آن تمرکز کنیم، این است که بعداً چه اتفاقی خواهد افتاد و ترکیه و اسرائیل با سرزمین‌های پر دردسر بین مرزهای خود چه خواهند کرد. باید دید که آیا HTS [تحریرالشام ] می تواند عناصر متفاوتی را که نیروهای سرنگون کننده رژیم اسد را تشکیل می دهند، کنار هم نگه دارد یا خیر. طبیعت و ژئوپلیتیک از خلاء متنفرند و سقوط رژیم اسد باعث ایجاد خلاء خواهد شد. آنچه با سقوط دمشق در سال 1918 متفاوت است، وجود کشور هسته‌ای به نام اسرائیل است. آمریکا، شاید با اطلاعات اسرائیل، قاسم سلیمانی را که مسئولیت امنیت اسد را بر عهده داشت، ترور کرد. آنچه در غیاب تمامیت خواهی بی رحمانه (که ممکن است دوباره ظهور کند)وجود دارد، فقدان هدف مدون است. خطوطی که یک قرن پیش توسط سایکس و پیکو بر روی نقشه ترسیم شد، برای سنی‌های شمالی، شیعیان شرقی، دروزی‌ها در جنوب یا علوی‌ها در سواحل مدیترانه معنای کمی دارد. ! 🆔 @Violet_Key