مثال: به همین انقلاب اسلامی که از گام‌ها و حلقات برجسته‌ در مقدمه‌ی قیام حضرت بقیة الله علیه السلام است دقت کنید. امام خمینی رحمة الله علیه، دو دسته یار داشتند. یاران اولیه و خاص، امثال مقام معظم رهبری، آیات عظام مطهری، بهشتی، مفتح، صدوقی، دستغیب، مدنی و ... بودند که البته دشمن خیلی سریع‌تر از بقیه این خواص را شناخت و ترور کرد. یاران عام نیز مردم بودند که در طبقات و اقشار و اصناف متفاوت قرار داشتند و به ایشان پیوستند. در میان آنها نیز درجه بندی بود. شهدای هفت تیر، جوانانی چون دیالمه، مدیرانی چون آیت الله دکتر باهنر و شهید رجایی ...، افسرانی چون شهید دکتر چمران، شهید صیاد شیرازی ...، و صدها و هزاران افسر دیگر در میادین علمی، اقتصادی، نظامی و مهم‌تر از همه فرهنگی، درجات بالاتر از یاران خاص و عام می‌باشند که به سرعت به ایشان می‌پیوندند. چند نکته: یک – 313 تن، به عنوان شرط ظهور بیان نشده است که پرسیده شود: آیا در میان این همه مؤمن و صالح، 313 تن یافت نمی‌شود؟! بلکه خبر از چگونگی احوال ظهور می‌باشد. در موارد نادری که شرط (اگر) بیان شده، مثل بیان امام رضا علیه السلام مبنی بر «لَو كانَ فيكُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائِمُنا - اگر به تعداد اهل بدر در ميان شما بود، قائم ما قيام می‌كرد / مشكاة الأنوار فی غرر الاخبار ص63» نیز به یک ویژگی خاص اشاره شده است. مثل (اهل بدر)، یعنی به آن درجه از اخلاص و ایمان و بصیرت و اطاعت و ... – چنان که شبیه همین احادیث در بیان نورانی ائمه دیگر در خصوص قیام خودشان نیز مشاهده می‌گردد. دو – ظهور شرایط بسیاری دارد که فقط یکی از آنها حاضر و جمع بودن 313 تن مانند اصحاب بدر است، پس ممکن است آنها باشند، اما شرایط دیگر فراهم نشده باشد. از جمله اعم و اهم آنها، مساعد بودن زمینه پذیرش حکومت جهانی به رهبری منجی الهی می‌باشد. مردم امیدشان از طواغیت، حکومت‌ها، مکتب‌ها، ایسم‌ها و مدعی‌ها قطع می‌شود و گشایش را فقط به دست خدا می‌دانند و از او می‌خواهند که منجی‌اش را بفرستد. علائم این زمینه، هم اکنون مشاهده می‌شود. استکبار جهانی، داعیه "حکومت جهانی" به رهبری خودش را دارد، اما مردم ضمن آن که به سمت حکومت جهانی می‌روند، رهبری مستکبران، کافران و ظالمان را نمی‌خواهند. امروز در سرتاسر عالم، حتی دشمنان، به قدرت رهبری "ولایت" پی‌برده‌اند و آرام آرام خواهان رهبری این چنینی در سرتاسر عالم می‌گردند. سه – چنین نیست که حضرت امام مهدی علیه السلام، در دوران غیبت و هم اکنون، در گوشه‌ی چادری در بالای تپه‌ای ناشناخته نشسته باشند و فقط مشغول به نماز و ذکر و دعا باشند تا فرمان ظهور برسد. بلکه یک حکومت، آن هم در سطح جهانی، سازماندهی و تشکیلات می‌خواهد. تشکیلاتی برای شرایط متفاوت در دوران غیبت – تشکیلات نزدیک به ظهور – تشکیلات هنگام ظهور – تشکیلات قیام و بالاخره تشکیلات حکومت جهانی و اداره مردمان در سرتاسر جهان. بدیهی است که این سازماندهی‌ها و تشکیلات‌ها، یکهو از آسمان نازل نمی‌شوند و یا در زمین به وجود نمی‌آیند، بلکه امری مستمر در همه دوران‌هاست. هم اکنون نیز این تشکیلات وسیع وجود دارد. یاران در طبقات و درجات متفاوت وجود دارند – منتظران وجود دارند – برنامه‌ریزان و کارگزاران وجود دارند، با سلسله مراتبش، تا آنجا که هر شیعه‌ای که با قصد خدمت و تعجیل در ظهور، گامی بر می‌دارد، حضوری می‌یابد، کاری می‌کند و یا حداقل دست به دعا بر می‌دارد، عضو این تشکیلات می‌باشد. پس ما باید ببنیم که عضو هستیم یا نه؟ اگر نیستیم چرا؟ اگر هستیم در کدام قسمت قرار گرفته‌ایم و چه باید بکنیم و چگونه ارتقا یابیم؟ http://www.x-shobhe.com/shobhe/6348.html 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 https://telegram.me/joinchat/BWGstz9LDGhlEtwQ6sumxg