✍جای جای این کره‌ی زمین ظلم و ستم، قحطی، گرفتاری، غارت و آدمکشی است.
این غدّه‌ها، این مرض‌ها بشر را یک کالبد بی‌جان کرده. بوی تعفّن، گناه و ظلم از بشریّت برپا خاسته.
چرا؟ چون آن روح حیات‌بخش، امام زمانمان را از خودمان بیرون کردیم.
مگر کم امام زمانِ ما پیغام داده که «أَکثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعْجیلِ الْفَرَجِ»؛ بیایید برای فرج من دعا کنید. من می‌خواهم شما را از این فسادی که درگیر آن شده‌اید، از رنج‌ها و فشارها نجات بدهم.
اما ما ندایش را اجابت نکردیم؛ همان‌طوری که امام زمانشان را در سال ۶١ هجری تنها گذاشتند و اجابت نکردند.
فقط آنها را شماتت نکنیم. ما با امام زمان خودمان چه کردیم؟
🔸در محضر استاد