حرفای خودمونی
خدايا تكيه بر لطف تو دارم كه جز لطفت ندارم تكيه گاهى دل سرگشته ام را رهنما باش كه دل بى رهنما افتد به چاهى نهاده سر به خاك آستانت گدايى، دردمندى، عذرخواهى گرفتم دامن بخشنده اى را كه بخشد از كرم كوهى به كاهى