💠@yazeynb💠 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌اَُِلَُِلَُِهَُِمَُِ َُِعَُِجَُِلَُِ َُِلَُِوَُِلَُِیَُِکَُِ َُِاَُِلَُِفَُِرَُِجَُ🍃 .احسان الله نیلوفروش زاده ■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی! سه شعبۀ بغض؛ از سه ملعون خبیث! 🔰 قرآن می‌فرماید: وَ يَوْمَ يَعَضُّ «الظَّـــالِمُ» عَلىَ‏ يَدَيْهِ يَقُولُ يَلَيْتَنىِ اتخَّذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيـــلًا يَاوَيْلَتىَ‏ لَيْتَنىِ لَمْ أَتخَّذْ «فُــلَانًــا» خَلِيلًا لَّقَدْ أَضَلَّنىِ عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنىِ وَ كَانَ «الشَّيْطانُ» لِلْانسانِ خَذُولًا و روزى كه ستمكار دست‏هاى خود را به دندان گزد و گويد: اى كاش با پيامبر (ص) راهى پيش مى‏گرفتم! اى واى بر من، كاش فلانى را دوست خود نگرفته بودم! همانا مرا از قرآن پس از آن كه براى من آمده بود، دور ساخت و شيطان همواره خوار كننده و فرو گذارنده‏ى انسان بوده است. (سورۀ فرقان ، آیات ۲۷ تا ۲۹) در احادیث مربوط به این آیات، حضرات آل‌الله (ع) می‌فرمایند: 🌷《سَبِيـــلًا》 = حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند ("علياً ولياً" 📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۳۱) ◾️ «الظَّـــالِمُ» = ابابکر ملعون است ("الأول‏" 📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۲۴). «فُــلَانًــا» و «الشَّيْطانُ» = عمر ملعون است (" كان الشيطان و هو الثاني‌‏" / 📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۳۱). به طور کلّی: "" در لغت؛ یک لفظ عام و نکره برای شخصی نامعلوم است که در رکیک بودن، نمی‌خواهند نامی از آن بیاورند. امّا به تأویلی که در احادیث بیان فرموده‌اند، این نکره (!)، از شدّتِ خباثت - که در بُعدِ «نیستی و عدم» است (عدم مضاف به حقیقت) و دور از رحمت الهی و هستی مطلق می‌باشد -، "فلان" نام دارد. و آن؛ دشمنان آل‌الله (ع) و سردسته‌ی آنها و «اصل الشرّ» یعنی؛ عمر ملعون است. در احادیث حضرات آل‌الله علیهم السلام؛ ابابکر ملعون و عثمان ملعون هم، به تبعِ عمر ملعون، با لفظِ «فلان» اشاره شده‌اند. 🍂 اصل تمام شرور عالَم، این سه ملعونِ ازل و ابد هستند. که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرماید: نَحْنُ أَصْلُ كُلِ خَيْرٍ، ... وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ كُلِّ شَرٍّ ما اصل ِ تمام خیرها هستیم ... و دشمنان ما اصل تمام شرّها هستند. (📚 الكافي، ط - دارالحديث، ج۱۵، ص۵۵۳) 🍃 بعد از شهید شدن یاران ابا عبد الله الحسین (علیه السلام)، حضرت فرمودند: " واى بر شما! چرا با من مى‌جنگید؟ آیا سنّتى را تغییر داده‌ام؟ یا شریعتى را دگرگون ساخته ام؟ یا جرمى مرتکب شده‌ام؟ و یا حقّى را ترک کرده‌ام؟" ( 『 یا وَیْلَکُمْ اَتَقْتُلُونِی عَلى سُنَّه بَدَّلْتُها؟ اَمْ عَلى شَریعَه غَیَّرْتُها، اَمْ عَلى جُرْم فَعَلْتُهُ، اَمْ عَلى حَقٍّ تَرَکْتُهُ』 ) و آن ملعون‌ها با کمال وقاحت گفتند: "إنّا نَقتُلِک «بُغـضاً لِابیــکَ»" ما تو را برای بغضی که از پدرت داریم می‌کشیم. (📚 ينابيع المودّة، ص ۳۴۶ و ۳۴۷)