بنابراین هرچند ممکن است حضور در این گونه مجالس برای انسان سخت باشد اما فواید و آثار این کار ارزش تحمل این سختی را دارد گذشته از این که همه ما نیز زمانی در چنین شرایطی قرار می گیریم و با حضور دیگران است که بخشی از غم ها و دردهای روحی ما تسکین می یابد. خوب است در اینجا به این نکته نیز اشاره نماییم که در آداب معاشرت اسلامی برای حضور در تشییع جنازه، نحوه معاشرت با مصیبت زدگان و همچنین حضور در قبرستان آداب فراوانی ذکر شده است که جهت اطلاع خوانندگان برخی از آنها را مرور می نماییم: ۱- اطعام مصیبت زدگان بدیهی است که اشخاص مصیبت زده کمتر به فکر خود و غذای خود می باشند لذا اسلام غذا خوردن و مزاحمت برای مصیبت زدگان را نهی نموده و برخلاف آنچه مرسوم شده دستور می دهد که غذای آنها را تا سه روز همسایگان آماده نمایند. امام صادق (علیه السلام) در این باره فرموده است: «غذا خوردن در نزد مصیبت زدگان از کارهای عصر جاهلیت است و روش اسلام این است که غذا برای آنها نیز ببرند، همان طور که پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره خانواده جعفربن ابی طالب چنین دستور داد».[4] 2- حفظ آرامش و وقار در تشییع جنازه پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده اند: «بر شما باد حفظ آرامش و وقار. بر شما باد آرام راه رفتن با جنازه هایتان».[5] 3- به فکر مرگ و آمادگی برای آن باشد پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در توصیه به ابوذر غفاری فرمودند: «ای ابوذر! هرگاه در پی جنازه ای به راه افتادی، باید عقلت با تفکر و خشوع به آن مشغول شود و بدان که تو نیز به او می پیوندی».[6] 4- حرف نزدن و تفکر نمودن در روایات می خوانیم رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هرگاه در پی جنازه ای می رفت، اندوه او را فرامی گرفت، بیشتر حدیث نفس می کرد و کمتر سخن می گفت.[7] 5- نخندیدن در تشییع جنازه امام علی (علیه السلام)- چون در تشییع جنازه ای صدای خنده مردی را شنید- فرمود: «گویی که مرگ را در این جهان برای دیگران رقم زده اند و انگار که حق در این دنیا بر دیگران واجب گشته است و گویی مردگانی را که می بینیم، مسافرانی هستند که به زودی سوی ما باز می گردند! آنان را در گورهایشان می نهیم و میراثشان را می خوریم، آن گونه که پنداری پس از آنها جاودان خواهیم ماند. هر پند دهنده ای را به دست فراموشی سپرده ایم، حال آن که هدف هر بلا و حادثه ای بنیان کن قرار داریم». [8] @zendegipasazzendegiii