💠

افتراق مؤمنانه

🔹 فرمود #مؤمن مرزش را از #منافق جدا می ‌كند. نفرمود مؤمنین، دوست منافقین نیستند یا دوست كفار نیستند، فرمود مُوادّه ندارند. «مُوادّه» طرفینی است؛ یك وقت انسان، دوستِ دیگری است اما یك وقت كاری می ‌كند كه دیگری آن كار را دوست دارد و در اثر آن كار، به او علاقه‌مند می ‌شود، این می‌ شود «مُوادّه». 🔹 فرمود مؤمن نه حق دارد منافق و كافر را دوست داشته باشد و نه مُجاز است حرفی بزند یا كاری بكند كه كافر خوشش بیاید: ﴿لاَ تَجِدُ قَوْماً یؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الآخِرِ یوَادُّونَ﴾؛ «مُوادّه» كه از باب «مفاعله» است را نفی می ‌كند. 🔹 یك وقت است كه خود شخص ـ معاذ الله ـ منافق است كه این دیگر مؤمن نیست، این وِداد متقابل دارد؛ یك وقت نه, واقعاً مؤمن است، از منافق هم بدش می ‌آید؛ اما مواظب كارش نیست، قولش نیست، فعلش نیست، كاری می ‌كند كه كفّار خوششان می ‌آید، منافقین خوششان می ‌آید! این شخص، مُوادّه دارد نه وِداد. 🔹 فرمود مؤمن هرگز این كارها را نمی ‌كند؛ نه دوست كفّار و منافقان است که بشود مودّت و نه مُوادّه دارد که كاری بكند كه آنها خوششان بیاید كه آنها دوستِ او بشوند دوستِ كار او بشوند در اثر حرف و کار او؛ ﴿لاَ تَجِدُ قَوْماً یؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیوْمِ الآخِرِ یوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ﴾. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #جام_معرفت 📚 سوره مبارکه مجادله جلسه 22 تاریخ: 1396/12/06 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra