💠 ویژه برنامه 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل سوم جلسه 9 🔹 سلوك الهی، بخشی به عمل و بخشی به نظر وابسته است، اگر كسی خواست درباره سلوك الهی تحقیق كند، ناچار است كه سلوك نظری را خوب تبیین كند تا در سلوك عملی، قدم به قدم راهنما باشد. در ادعیه و مناجات، مراحل سلوك عملی تبیین شده است، ولی درباره سلوك نظری به طور پراكنده و متفرّقاً، در آیات و روایات هست و به صورت دسته‌بندی شده نیست یا ما به آن دسترسی پیدا نكردیم. 🔹 در جریان سلوك نظری، این اقسام پنج‌گانه «حَمْل» را آن صاحب‌نظر باید بررسی كند كه در اوایل برای تبیین از «حَمل اوّلی ذاتی» كمك بگیرند بعد، از «حَملِ شایع» استمداد كنند بعد، از «حَملِ حقیقت و رقیقت» بر مبنای حكمت متعالیه كمك بگیرند بعد، وارد حوزه عرفان نظری ‌شوند؛ سخن از «حَملِ صورت آینه» است با «شاخص» بعد، ضعیف‌تر از همه كه مرحله پنجم است، سخن از «ظِل و ذی‌ظِل» است؛ این دو نكته لازم است كه ملحوظ باشد. 🔹 وقتی سالك الهی یا عارف و اهل شهود می‌گوید، جهان «آینه» است یا جهان «ظِل» است، منظور این که آینهٴ عرفانی با آینهٴ عُرفی یكی نیست. در عُرف اگر گفتند «آینه»، یعنی شیشه‌ای است كه پشت آن جیوه است، قطری و قابی دارد كه صورت در این مجموعه ـ این شیشه با این خصوصیات ـ منعكس می‌شود، این شیشه را آینه می‌گویند; ولی در عرفان وقتی گفتند آینه، به آن صورت می‌گویند آینه، نه به این شیشه‌ای كه پشت آن جیوه است، «مرآة»، یعنی وسیله دیدن! در عرف وقتی به این شیشه آینه می‌گویند، برای اینكه این وسیله است تا انسان صورت خود را در آن ببیند. چاره آن دل عطای مبدلی است ٭٭٭ دادِ او را قابلیت شرط نیست... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1394 آپارات: https://aparat.com/v/HUpKZ 🆔 @a_javadiamoli_esra