💠 حَبْلُ اَلْمَتِین 🔸 روزی که معصوم به دنیا می ‌آید، به منزله است. اگر انسان کامل معصوم، طبق حدیث معروف «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ» معادل قرآن کریم است، اگر قرآن کریم از عالمی به این عالم ظهور می ‌کند؛ وقتی انسان کامل معصوم هم به این دنیا ظهور می ‌کند به منزله نزول قرآن کریم است و قرآن کریم تنزّل ‌یافته است، همان طوری که طناب را از بالا آویخته می ‌کنند نه انداخته، قرآن آویخته است نه انداخته! باران نزولش به این است که به زمین انداخته شود، قرآن نزولش به این است که به زمین آویخته شود نه انداخته! دیگران به دنیا می ‌آیند، به زمین انداخته می‌ شوند، امام به دنیا می ‌آید، به زمین آویخته می ‌شود. اینها هستند. 🔸 اینکه در قرآن کریم آمده، شما به تمسک کنید؛ یعنی چه؟ آن طنابی که به جای بلندی بسته است که انسان اگر آن را بگیرد، از سقوط نجات پیدا می‌ کند، اولاً؛ و اگر توفیقی داشته باشد که این را بگیرد: «اقْرَأْ وَ ارْقَهْ» بالا برود، صعود می‌ کند، ثانیاً؛ آن طناب آویخته است، وگرنه طناب انداخته، چه مشکلی را حل می ‌کند؟ امام به دنیا می ‌آید، خیلی ‌ها هم به دنیا می‌ آیند؛ اما امام حبل آویخته است، حبل متین است. در زیارت اینها، در زیارت ناحیه، در زیارت جامعه، در خیلی از موارد، از اینها به عنوان یاد شده است، «حبل الله» یاد شده است. «حبل الله» آن حبلی است که «أَحَدُ طَرَفَیهِ بِیدِ اللهِ سُبحَانَهُ وَ تَعَالی وَ الطَرَفُ الآخَرُ بَأَیدِیکُم»، فرمود یک طرف این طناب به دست من است. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/01/22 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra