نُه دی، ترتیل آیه مقطعه: «الم» علمدار یعنی الم دار یعنی عَلَم معنایش دقیقا همان «ألَم» است و «دار» هم یعنی خانه، نه؛ یعنی دار علَمدار یعنی درد یعنی دار یعنی دردِ دار یعنی درددار علمدار یعنی ابوالفضل «علمدار» یعنی سید مجتبی الم دار درد جانبازی الا لا یحمل هذا العَلَم الا اهلُ البصر الصبر کسی علمدار می شود که اهل بصیرت و صبر باشد نه آنکه برای قدرت، با ملک ری نامزد کرده باشد کسی علمدار می شود که درد را زیسته باشد اصلا خود خود «الم» باشد؛ «الف» «لام» «میم» ظاهرش را نبین که «عباس» به هم پیوسته است او یک کلمه مقطعه است «الم»دار است عباس نافذ البصیره بود عباس صبر کرد بر این که آب نیاورد، با این که می توانست قوانین خلقت را در هم بریزد و آب که هیچ اقیانوس بیاورد عباس صبر می کند تا قیامت در برابر هجوم آبها در حایر قبرش هنوز صدای العطش در گوشه های «حزین» در گوش علمدار به «نوا» می آید نُه دی روز بصیرت است در واقع روز عباس است تاسوعا است: «در ظهر عزا حرمت ارباب شکستند علمدار کجایی، علمدار کجایی» «این فتنه گران راه عزادار تو بستند علمدار کجایی؛ علمدار کجایی» چقدر زیبا است که عباس یک «الم» مقطعه بود به خدا من نمی دانستم که پاره های تن عباس بعد از ۱۴۰۰ سال در نه دی ایران دور هم جمع می شوند عباس عجب قامتی داشت؟ پنج میلیون نفر از شرق تا غرب و شمال تا جنوب تهران، تنش را برای ام البنین بازآفرینی کردند؛ یعنی عباس را پنج میلیون قسمت کرده بودند در عاشورا؟! به خاطر ملک ری؟ وای از دل ام البنین نه دی به شوق حسین اما همه تن عباس بود علمدار باید بصیر و صبور باشد علمدار یعنی الم دار «الم» رمزترین آیه قرآن است؛ یعنی «الف لام میم» که تا حالا تفسیرش را به این خوبی نخوانده بودیم عباس کلمه خدا بود یک آیه مقطعه که هیچ کس او را درست تلاوت نکرده است جز کربلا و جز نه دی نه دی همه قطعه های تن عباس دور هم جمع شدند عباس صبور است عباس بصیر است نه دی کلاس بصیرت است بعد از هشت ماه صبر در برابر فتنه لحظه هاتان عباسی حضرت عباسی ابوالفضل امامی برشا- ۹ دی ۹۸ 🇮🇷 @abarin