دعا و مناجات در حال اعتكاف اعتكاف در ايّام البيض (روزهاي 14، 13و 15 ماه رجب) از فضيلت خاصّي برخوردار است. ماه رجب ماه ولايت و ماه اولياي خداوند است. اعتكاف در اين ايّام، مصادف با زماني است كه دعا در آن مستجاب است. طبيعي است كه اعتكاف در چنين زماني، فيض خاصّ خود را دارد. دعا در همه حال عبادت است، به ويژه آنكه با اعتكاف همراه باشد. . اين انسان با صافي ضمير و طهارت روح، توان آن را دارد كه با ذات اقدس اله مناجات كند؛ چون هم نماز دارد، هم روزه دارد و هم در مسجد و در خانه‌ي كسي است كه ميهمانان خود را نااميد بر نمي گرداند. پس دعاي بنده‌ي روزه دار نمازگزار و معتكف يقيناً مستجاب است. خداوند متعال به همگان نزديك است؛ اما به روزه داران، داعيان، نمازگزاران و ميهمانان خود كه ضيوف الرحمان هستند، نزديكتر است. پس انسان معتكف از چند جهت به خدا نزديك است. روزه اش مايه‌ي قرب اوست؛ چون آن را قربةً الي الله انجام داده. نمازش مايه‌ي قرب اوست؛ چون «الصلاة قربان كلّ تقىّ»[1] . حضورش درمسجد، مايه‌ي تقرّب اوست؛ چون در خانه‌ي كسي است كه بندگان روزه دار و صالح خود را نوميد بر نمي گرداند. اعتكاف او هم به خودي خود ابزار تقرّب اوست. . [1]ـ نهج البلاغه، حكمت 136. @abbasi_khorasani