محسن عباسی ولدی
🍃می‌دانم لباس این افتخار، بلندتر از قامت وجود من است؛ امّا از خدا می‌خواهم توفیق پا به رکابی امامی را نصیبم کند که پرچم قیامش، نقش خون‌خواهی تو را بر پیشانی دارد؛ همان امامی که خدا یاریگر اوست و دُرّی از گنجینۀ اهل بیت محمّد است که درود خدا بر او و خاندانش باد. 🍃خدایا! من که آبرویی ندارم! سر تا پا ننگ و گناهم؛ امّا این آهِ شعله‌ور، بهانۀ تو می‌شود برای تکریم من. من خودم را می‌شناسم و پیشینه‌ام را از یاد نبرده‌ام. آبرو، متاعی است که هر چه بگردی در خانۀ من یافت نمی‌شود. چهره‌ام همچون نامۀ عملم، رنگ دلم را گرفته: سیاه، سیاه. 🍃 امّا مرا با حسین علیه السلام نسبتی است. من حسین علیه السلام را دوست دارم و می‌دانم که تو آن‌قدر حسینت را دوست داری که دوستانش را ندیده می‌پذیری. 🍃خدایا! به خاطر حسین علیه السلام مرا بپذیر و در دنیا و آخرت مرا در نزد خود جایگاهی بده و آبرویی ببخش که هر جای دنیا قدم نهادم و در هر نقطه‌ای از آخرت جا گرفتم، مرا به حسین علیه السلام بشناسند، نه به خویشتنم. 📚با حسین تا خدا، گذری بر زیارت عاشورا •┈┈┈┈┈••✾••✾••┈┈┈┈• 📚خرید کتاب با ۱۱ درصد تخفیف🔻 🌐 http://ketabefetrat.com @abbasivaladi