همونطور که دیدید علت بی اعتمادی مردم به طب جدید تجارب تلخی هست که اونها از رجوع به متخصص داشتن... اما سوال اینجاست که آیا اینها باید مانع بشه که ما در هر شرایطی از رجوع به متخصص قلب خودداری کنیم؟ یا خدای نکرده فردی که دچار بیماری قلبی هست رو از رفتن به پزشک منع کنیم؟ چیزی که برای ما واضح و مبرهن هست اینه که طب جدید در تشخیص دقیق برخی بیماریها ابزارهای بسیار خوبی داره... بعنوان مثال در دردهای مشکوک قلبی میتونن به شما بگن که آیا مشکل از قلب هست یا نه‌‌...و اگر هست دقیقا مشکل از کجای قلب هست... گرچه ما گاهی در همین تشخیص‌ها هم تشکیک میکنیم مثل بیماری psvt که اغلب نابجا تشخیص داده میشه... اما بنظر میرسه عدم مراجعه بموقع به پزشک متخصص و تشخیص سریع و صحیح و عدم شروع درمان‌های اورژانسی مثل نیتروگلیسیرین و ... میتونه عامل ایجاد بیماریهای صعب العلاج قلبی مثل CHF یا نارسایی قلبی و دریچه‌ای بشه... که خب درمانش خیلی سخته... نکته‌ای که میخوام بگم اینه که اگه دوست داریم بیماریهامون رو با طب سنتی درمان کنیم باید در نظر داشته باشیم که مهمترین رکن درمان وجود "طبیب حاذق" هست. در مواقع اورژانس اگر به طبیب حاذق دسترسی نداریم هرگز هرگز و هرگز نباید درمان بیماریهامون رو متصل به خرده علمها و اطلاعات اینترنتی و مشاوره‌های مجازی کنیم.