آنکه بدنبال درجات عالیه‌است و بدنبال حرکت دادن قلبش است به این معناست که هیچگاه در سیر معنوی‌اش، سلیقه‌ی شخصی و عقل خود را دخالت نمی‌دهد. خوب دقت کنید ! این بسیار مبتلا به افراد است. شخصی روزه‌ی قضا دارد ولی بخاطر درک فضائل ماه رجب یا شعبان که احادیث بسیاری در باب آن رسیده، روزه می گیرد در حالی که روزه‌ی مستحبی برای کسی که روزه‌ی قضا دارد شرعا جایز نیست. عشق‌اللهی بودن با حزب اللهی بودن فرق دارد.باید دید دستور خدا چیست‌ و به آن عمل کنیم نه اینکه بدنبال لذت بردن خودمان باشیم. تبعیت از انسان کامل(مولاعلی-علیه‌السلام-) باید بدون دخالت عقل فرد و سلیقه‌ی شخصی باشد. لذت بردن ملاک نیست، آنچه اهمیت دارد خودسازی و آدم شدن است.